Leopar, (Panthera pardus) etçil bir memeli türü. Pars olarak da bilinir. Kedigiller familyasındandırlar, Asya ve Avrupa’nın birçok yerinde yaşarlar. Postu açık sarı ve halkalı siyah beneklidir. Beneklerin orta kısımları post renginden daha koyudur. Vücut uzunluğu 1,5 metre, kuyruğu 1 metredir. İyi sıçrayıcı ve ağaca tırmanıcıdır. Antilop ve diğer memelileri avlarlar. Karapanter, İran parsı, Cava parsı, Afrika parsı, Çin parsı gibi türleri mevcuttur.
Leoparlar diğer büyük kedi türleri arasında en kısa bacaklara sahiptir. Vücutları uzundur ve kafatasları görece büyüktür
BESLENME VE DAVRANIŞ
Leoparlar etçildir, ancak beslenmeleri tüm kedi türlerinde en çeşitli olanıdır. Esasen toynaklı hayvanlar gibi büyük avlarla beslenirler. Ancak maymunlar, böcekler, kuşlar, küçük memeliler ve sürüngenleri de hedeflerler. Leoparların beslenmeleri bölgelerine göre değişir. Asya'daki avlarını antiloplar, benekli geyikler, munçaklar ve Alp dağ keçisi (ibex) oluşturur.
ÜREME VE YAVRULAR
Leoparların birden fazla eşleri olur ve yıl boyunca ürerler. Bazıları aynı eşle yaşar. Dişiler feromon salgılayarak potansiyel eşlerini kendine çeker. Yaklaşık 96 günlük bir gebelik süresinin ardından iki ila dört yavru doğurur ve genellikle her 15 ila 24 ayda bir doğurmaya devam eder. Leopar yavruları küçüktür (doğumda yaklaşık 900 gramdır) ve birinci haftalarını gözleri kapalı olarak geçirir. Yavrular yaklaşık 2 haftalıkken yürümeyi öğrenir, yaklaşık 7. haftada inden ayrılır ve üç ay sonra sütten kesilirler. Kardeşler birkaç yıl boyunca bir arada kalabilir ve genç leoparlar genellikle doğdukları bölgede hayatlarını sürdürür.
JAGUARLA KARIŞTIRILIRLAR
Birçok kişi parsı jaguar ile karıştırır. Jaguardan farlı olarak beneklerinin içlerinde siyahlık bulunmaz. Çene ve kafa yapıları da jaguara göre daha küçüktür. Boğazlarının altında siyah noktalardan oluşan kolye benzeri çizgi vardır. Alt kısımları beyazdır. Gövdesinin üçte ikisi kadar da kuyrukları vardır. Postlarının üstündeki siyah benekleri, yapraklar arasında daha kolay kamufle olarak sezdirmeden avına yaklaşmasını sağlar. Postunun üstündeki benekler, insanların parmak izi gibi her bireyde farklılık gösterir. Parslarda melanistik siyah renkli olanlara da rastlanır. Siyah renkli olanlarına panter denildiği de olur. Bilim adamları önceleri siyah renkli parsları farklı bir tür olarak tanımlamalarına rağmen, sonradan farklı bir tür olmadığına karar vermişlerdir. Siyah renkli parsların postlarına bakıldığında belirsiz de olsa benekler görülebilir. Kardeş yavrulardan biri normal renkte olurken diğeri siyah olabilir. Çekingen ve ihtiyatlıdır. Duyuları çok kuvvetlidir. Bu özelliklerinin yanında avladıkları avları bazen sırtlan sürülerine kaptırırlar.
YAŞAM ŞEKLİ
Gizlenmekteki mahareti yüzünden parsı bulmak aslan veya çitayı bulmaktan daha zordur. Parslar, bulundukları yere çok iyi uyum sağlar. Gündüz tehlike sezdiğinden gece avlanmayı tercih eder. Gündüz öğle sıcağında sık otların veya bir ağacın dalında uyumayı tercih ederler. Bu nedenle sabahın erken veya akşam saatlerinde aktif olurlar. İnsanlara görünmemeyi tercih eder. Ağaca çıkmada çok ustadırlar. Büyük kedilerin içinde en iyi ağaca tırmanabilen türdür. Geniş pençelerinde sivri ve keskin tırnakları, kısa ve toparlak kulakları, göz alıcı parlaklıkta kısa tüylü postu vardır. Gece boyunca avlanırlar ve tırmanma konusunda yeteneklidirler. Avlarını daha sonra beslenmek üzere avlandıkları ağaçlara taşırlar. Ağaçlarda beslenerek çakal ve sırtlan gibi leş yiyen hayvanlardan kaçınırlar. Büyük bir avı iki hafta boyunca tüketmeye devam edebilirler. Cüssesine göre çok güçlü olduğu için yakaladığı geyik ve domuz gibi ağır avları bile ağaca çıkarabilir. Sesi güçlü bir homurtuya, gıcırtılı bir kükremeye benzer.
