Osmanlı İmparatorluğu’nun genişlemesi sürecinde, Konya’nın fethi ve Osmanlı topraklarına katılması, önemli dönüm noktalarından biri olarak tarihe geçmiştir. Anadolu’nun kalbi niteliğindeki bu şehir, 11. yüzyılda Anadolu Selçuklu Devleti’nin başkenti olarak dikkat çekmişti. 1097 yılından itibaren Anadolu Selçuklu Devleti’nin egemenliği altına giren Konya, Selçuklu döneminde büyük bir gelişim göstermiş, mimari eserlerle zenginleştirilmiş ve Anadolu’nun en önemli şehirlerinden biri haline gelmişti.
Anadolu Selçuklu Devleti’nin yıkılışının ardından, Konya Karamanoğulları Beyliği’nin egemenliği altına girdi. Ancak 1465 yılına gelindiğinde Osmanlı padişahı Fatih Sultan Mehmet, Karamanoğulları Beyliği’ni ortadan kaldırarak Konya’yı Osmanlı topraklarına kattı. Fatih Sultan Mehmet, 1470 yılında Karaman Eyaletini kurdu ve Konya’yı bu eyaletin merkezi haline getirdi. Bu dönemde Konya, Osmanlı idaresi altında daha da önem kazandı ve Tanzimat dönemine kadar Karaman Eyaleti’nin merkezi olarak kalmaya devam etti.
Konya’nın Osmanlı hâkimiyetine geçmesi, bölgenin kültürel ve ekonomik gelişiminde de yeni bir dönem başlattı. 17. yüzyılda Karaman Eyaleti’nin sınırları genişlerken, Tanzimat reformları sırasında ise Konya Eyaleti adını aldı. 19. yüzyıl sonlarında Konya, Osmanlı İmparatorluğu’nun önemli şehirlerinden biri haline geldi.
İstiklal Savaşı yıllarında da stratejik bir rol üstlenen Konya, Batı Cephesi Karargâhı’nın Akşehir’de kurulmasıyla dikkat çekti. İtalyanlar tarafından işgal edilen şehir, 20 Mart 1920’de tamamen özgürlüğüne kavuştu.
