Pandemi gerçek yüzünü gösterdi: Güven bitti
2020 yılında tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde yoğun bir dönemden geçti. Pandemi ile eve kapatılan hayat yürekleri de aynı şekilde kapattı. Artık ne güven ne de eskisi kadar insanın insana tahammülü kaldı.
ARTIK BELİRSİZLİK HAKİM
2020 yılında tüm dünyayı etkisi altına alan COVID-19 pandemisi, yalnızca bir sağlık krizi değil; aynı zamanda toplumsal, ekonomik ve psikolojik bir travma haline geldi. Pandemiyle birlikte insanların hem birbirine hem de kurumlara duyduğu güven ciddi şekilde sarsıldı. “Yeni normal” diye tanımlanan süreçte eski normallerin yerini belirsizlik, güvensizlik ve kopukluk aldı. Artık sadece virüsle değil, aynı zamanda güvensizlikle de yaşamayı öğrenmek zorundayız.
SELAM VERİLMEZ HALE GELİNDİ
Pandemi sürecinde sosyal mesafe, karantina uygulamaları ve kapanmalar; insanların arasındaki fiziksel mesafeyi artırmakla kalmadı, duygusal mesafeyi de büyüttü. Komşusuna bile temkinli yaklaşan birey, başkasının sağlığına saygı duymaktan ziyade ondan gelebilecek tehlikeyi düşünür hale geldi. Artık değil iki kelime muhabbet, selam verilmez hale gelindi. Bu durum, sosyal dayanışma kültürünün zayıflamasına neden oldu.
GERÇEK YÜZÜNÜ GÖSTERDİ
Pandeminin psikolojik etkileri arasında belirsizlik, korku, yalnızlık ve paranoya önemli yer tutuyor. Artık yalnızlaşan insanlar sosyal medya üzerinden bol bol 4'ncü boyuttaki varlıklarla temas haline geçtiklerini ifade ediyorlar. Pandemi psikolojiyi cürüttü. Pandemi, sadece bir hastalık değil; aynı zamanda küresel ölçekte bir güven kriziydi. Bu krizin etkileri hâlâ sürüyor ve toplumların yeniden güven inşa etmesi zaman alacağa benziyor. Güvenin temel yapı taşı ailedir. Pandemi ile birlikte hem ailelerden hem de bireylerden çok şey çalındı. Ailesi ile yaşayan gençler artık tek başına ayrı eve çıkıyor, zamanında evlilik hayali kuran çiftler ise arkasına bakmadan bu durumdan kaçıyor. İnsanlıktan çok duygu çalındı. Sarsılan bu zeminin tekrardan oturtulması için ne gibi çalışmalar yapılır bilinmez ama etkileri uzun bir süre boyunca toplumumuzun üstünde bir gölge gibi dolaşır. Pandemi ile gelen yalnızlık insanları artık başka seviyeye çekti. Kimsenin kimseye tahammülü bile kalmadı. Gerçek yüzünü gösteren pandemi nihayetinde güveni bitirdi. Toplumuzun yeniden gösterişten uzak örf ve adetlerine kavuşmasını temenni ediyor, sağlıklı günler diliyorum.
