KONYA HABER
Konya
Açık
21°
Adana
Adıyaman
Afyonkarahisar
Ağrı
Amasya
Ankara
Antalya
Artvin
Aydın
Balıkesir
Bilecik
Bingöl
Bitlis
Bolu
Burdur
Bursa
Çanakkale
Çankırı
Çorum
Denizli
Diyarbakır
Edirne
Elazığ
Erzincan
Erzurum
Eskişehir
Gaziantep
Giresun
Gümüşhane
Hakkari
Hatay
Isparta
Mersin
İstanbul
İzmir
Kars
Kastamonu
Kayseri
Kırklareli
Kırşehir
Kocaeli
Konya
Kütahya
Malatya
Manisa
Kahramanmaraş
Mardin
Muğla
Muş
Nevşehir
Niğde
Ordu
Rize
Sakarya
Samsun
Siirt
Sinop
Sivas
Tekirdağ
Tokat
Trabzon
Tunceli
Şanlıurfa
Uşak
Van
Yozgat
Zonguldak
Aksaray
Bayburt
Karaman
Kırıkkale
Batman
Şırnak
Bartın
Ardahan
Iğdır
Yalova
Karabük
Kilis
Osmaniye
Düzce
40,9943 %0,54
47,7194 %0,60
4.398,49 % -0,19
Ara

Yüreği bağımlı anneler

YAYINLAMA:

Bir annenin feryadı;

“Asıl sorunum “madde bağımlısı çocuğum” elimden bir şey gelmiyor. Ben çocuğumun bu illetten kurtulmasını istiyorum. Çocuğuma nasıl destek olacağımı bilmiyorum. Oğlumla konuşmak istediğim zaman dinlemek istemiyor, dinliyor beni anlamıyor. Ben oğlumun tedavi olmasını istiyorum. Benim çocuğum bu pisliğe 17-18 yaşında başladı. Çevrede kötü arkadaşlarına uydu. Askere gitti, askerde iyiydi. O pisliği orada kullanmıyordu. Oradan geldiği zaman bir ay boyunca kullanmadı. Sonra tekrar, yine kullandı. Evden eşya götürüyor ya da çevreye zarar veriyor. Öyle yaptığı zaman babası kızıyor. Evden git diyor, gelmediği zaman daha kötü oluyor. Babasına ve bana düşman oluyor. Nasihat ettiğimiz zaman bizi dinlemiyor. Dışarıdaki arkadaşlarını örnek alıyor. Hep şiddet üzerine konuşuyor. Hiç bir şey yapamıyoruz. Çocuğum elimden kayıyor, korkuyorum. Ölecek veya başını belaya koyacak.  Babasıyla konuşuyorum oda artık yoruldum diyor.”

Danışmanlık sürecimde annelerin, babaların, eşlerin feryadı bunlarla sınırlı değildi. Zengin fakir fark etmiyor. Nereden tutsanız elinizde kalıyor. Genç delikanlımız tedavi sonrası taburcu oluyor, aynı çevreye gidiyor. Aynı şehirde aynı mahallede kalıyor. İş arıyor herkes iş vermiyor, diyelim buldu farklı yollara ister istemez kayabiliyor. İşverende iyi niyetli lakin nasıl davranacağını bilemiyor. Para bulamayınca satılmak üzere evden eşyalar gidiyor. Aile üyeleri sözlü ya da fiziksel şiddete maruz kalıyor. En önemlisi de gencimizin eğitim hayatı bitiyor.

Aile canı olan çocuğunu sokağa atamıyor. Kim canını sokağa atar ki? Onun için en iyisini ister, hayaller kurar, en iyisini yapmaya çalışır. Çocuğunun sağlıklı bir birey olmasını, kendi ayakları üstünde durmasını, iş ve eş sahibi olmasını isterken, diğer taraftan aile üyeleri, eşler aile birlikteliğinin sağlık ve huzurla devamını sağlamaya çalışıyor.

Genç yalvarıyor “ beni kurtarın, kurtulmak istiyorum abla, ne olur yardım et” En önemlisi de ne biliyor musunuz? Genç delikanlı ve aile bireyleri nasihat akıl istemiyor. Onlar profesyonel yaklaşım istiyor. Çünkü akıl veren çok oluyor. Aile nereden nasıl başlayacağını bilemiyor.

Bu gruplara yönelik yapılan toplantılar, beyin fırtınaları, nitel ve nicel araştırmaların sonucu, yorumlarda sayısal değerlerde kalmasın. Lütfen kendi popülerliğinizi kazancınızı artırmak için bağımlılıkla mücadele etmeyin. Gerçekten destek olmak için yapın.

Onların dünyasını onların penceresinden görelim. Korkmayın gözlerinin içine bakın, yüreğinin çığlığına kulak verin. Onların yüreğine merhem olmak için Yeşilay vb. kurumlarımızın dışında sizde hayatlarına destek olun. Yara kapanmasa bile örnek olun, omuz olun, ışık olun, nefes olun.

Sevgiyle kalın…

Yorumlar
* Bu içerik ile ilgili yorum yok, ilk yorumu siz yazın, tartışalım *