Tiyatro ve sinema oyuncusu, seslendirme sanatçısı, yazar ve şair Mücap Ofluoğlu'nun vefatının üzerinden 10 yıl geçti.
Öğretmen Emine Yegane Özdil ile Süleyman Radi Ofluoğlu çiftinin çocuğu Mücap Nedim Ofluoğlu, 4 Kasım 1923'te İstanbul'da dünyaya geldi.
Küçük yaşlarda Fenerbahçe Spor Kulübünde futbol ve tenis oynayan sanatçı, Haydarpaşa Lisesinden mezun oldu. Ofluoğlu, tiyatroya olan sevgisi nedeniyle 13 ve 16 yaşında iki kez Devlet Tiyatrolarının seçmelerine girdi ancak kazanamadı.
Usta sanatçı, annesinin Muhsin Ertuğrul’a yazdığı bir mektup üzerine, İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) Şehir Tiyatrolarının Çocuk Bölümünde oyunculuğa başladı.
- 1943 yapımı "Dertli Pınar" ile sinemaya adım attı
Tiyatroya devam ederken 1943 yapımı "Dertli Pınar" ile sinemaya adım atan Ofluoğlu, 1946'da figüran olarak yer aldığı "Jül Sezar" oyunuyla, Şehir Tiyatrolarında yetişkin oyunlarına geçti ve 1979'a kadar İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatrolarında görev yaptı.
Mücap Ofluoğlu'nun ilk öyküsü 1943’te Nedim Radi imzasıyla Vakit gazetesinde, ilk şiiri “Kazan”, 1949’da Kaynak dergisinde çıktı.
Türkiye Yazarlar Sendikası ve Tiyatro Oyuncuları Derneği üyesi olan usta oyuncunun şiir ve yazıları, Yeditepe, Varlık, Milliyet Çocuk, Milliyet Sanat ve Sanat Olayı dergileriyle Milliyet, Dünya ve Cumhuriyet gazetelerinde yayımlandı. Ofluoğlu'nun şiir, anı, söyleşi türlerinde dokuz kitabı yayımlandı.
Aralarında 1951 yapımı "Vatan İçin", 1953 yapımı "Kaldırım Çiçeği" ve 1987'de çekilen "Biri ve Diğerleri"nin de olduğu otuza yakın filmde rol alan sanatçı, 1947'de haftalık mizah gazetesi "Markopaşa"nın, 1948'de ise mizah dergisi "Alibaba ve Kırkharamiler"in sorumlu yazı işleri müdürlüğünü yürüttü.
- Pek çok ünlü karakterin seslendirmesini yaptı
Usta oyuncu, Moliere'in "Hastalık Hastası" adlı oyununu Türkiye'de ilk kez 1979'da sahneye koydu.
İpek Film Stüdyosu’nda pek çok karakterin seslendirmesini yapan sanatçı, uzun yıllar seslendirme sanatçısı olarak çalıştı, 1960'lı yıllarda ise Öztürk Serengil'i seslendirdi.
Ofluoğlu, 1951'de Muhsin Ertuğrul'un kurduğu Küçük Sahne'nin ilk kadrosuna katıldı. Küçük Sahne dağıldığında Suzan Ustan ile İstanbul Oda Tiyatrosunu kurarak Barillet-Grady ikilisinin yazdığı iki kişilik "Kaktüs Çiçeği" oyununu sahneledi. Sanatçı, İstanbul Oda Tiyatrosunda iki yıl oyuncu ve yönetmen olarak oyunlar sahnelemeye devam etti.
Muhsin Ertuğrul'un çağrısıyla 1960'ta yeniden Şehir Tiyatrolarına dönen Ofluoğlu, altı yıl daha görev yaptı. İBB Şehir Tiyatrolarından 1966'da istifa eden sanatçı, 1974'te aynı kuruma geri döndü.
Sanatçı, oyuncu Şirin Devrim ile kısa süreli evliliğinin ardından 1962'de çevirmen Filiz Karabey ile evlendi.
- Tiyatro yönetmenliği de yaptı
Ofluoğlu, tiyatro oyuncusu olarak şöhretini, Şehir Tiyatrolarında oynadığı "Cyrano de Bergerac" rolü ile kazandı.
Tiyatro yönetmenliği de yapan sanatçı, 1981'de Küçük Sahne'de "Eski Moda Komedya" adlı oyunu yönetti ve oynadı.
Usta sanatçı, Hisar Eğitim Vakfı adına 1983'te "Tiyatroda 40. Yıl" jübilesini yaptı. Toplanan gelirle, İstanbul Devlet Konservatuvarı tiyatro bölümü öğrencilerine burs vermeye başladı.
Böbrek yetmezliği nedeniyle 11 Aralık 2012'de 89 yaşında hayatını kaybeden sanatçı, Karacaahmet Mezarlığı'na defnedildi.
Her yıl verilen Afife Jale Ödüllerinde, Nisa Serezli Aşkıner Özel Ödülü, yaşamı boyunca tiyatro dalında başarılı çizgisini sürdürmüş tiyatro sanatçısı olarak 2006'da Mücap Ofluoğlu'na verildi. Ayrıca, Uluslararası Tiyatro Eleştirmenleri Birliği tarafından verilen Onur Ödülü'ne 2007'de Ofluoğlu layık görüldü.
Oynadığı ve yönettiği bazı oyunlar şunlar:
Cyrano de Bergerac (1970), Cimri (1975), Tartuffe (1976), Hamlet (1954), Pazartesi Perşembe (1975), Jül Sezar (1946), Aman Avcı (1977), Ömür Satan Hüsam Çelebi (1974), Hastalık Hastası (1979), Eski Moda (1981)
Kaleme aldığı eserleri ise şöyle:
Fotoğraftaki Çocuk Şiir (2011), Silinmiş Alkışlar İçinde (2008), Aynada Tiyatro Anıları (2006), Suya Yazı Yazanlar (2003), Ağlamakla Gülmek Arasında (1993), Dünya Bir Sahnedir (1995), Bir Avuç Alkış (1996), Aynadaki Anılar - 2 (1991), Mücap Ofluoğlu 40. Sanat Yılı (1983)
