Veda Busesi hikayesi gerçek mi?

Orhan Seyfi Orhon’un “Veda Busesi” adlı şiiriyle ilgili gerçek bir hikâye olduğu yaygın olarak anlatılmaktadır. Orhan Seyfi Orhon’un "Veda Busesi" şiiri kanser hastası olan kızının vefatında sonra yazdığını, şiirde kızına duyduğu büyük acıyı yansıtmak istediği söylenir. Ancak, bu hikâyenin tam olarak doğruluğu kanıtlanmamıştır ve daha çok halk arasında anlatılan bir efsane olarak kalmıştır.

Veda Busesi şiirinin hikayesi olarak şair Orhan Seyfi'nin kanser olan 10 yaşındaki kızının ölüm döşeğindeyken bu şiiri kaleme aldığı iddia ediliyor. Hikayede şairin kızının "eğer ölürsem ağlamayacaksın baba, bana söz ver demesi" şair babanın da bunu kabul ettiği söyleniyor. Ancak kızının vefatının ardından sözünde duramadığı ifade ediliyor.

Bu hikayenin şiir severler tarafında uydurulduğu, Orhan Seyfi Orhon'un "Veda Busesi" şiirini kızı için yazmadığı öğrenildi. Hatta bu hikayeyi ortaya atanların bunu duygusal bir seslendirme ile yapıyor olmaları sanat camiası tarafından büyük tepki gördü.

İşte Orhan Seyfi Orhon'un Veda Busesi şiiri:

-Veda Busesi (Veda)-
Hani, o bırakıp giderken seni
Bu öksüz tavrını takmayacaktın?
Alnına koyarken vedâ busemi,
Yüzüme bu türlü bakmayacaktın?

Hani, ey gözlerim bu son vedâda,
Yolunu kaybeden yolcunun dağda
Birini çağırmak için imdada
Yaktığı ateşi yakmayacaktın?

Gelse de en acı sözler dilime,
Uçacak sanırım birkaç kelime...
Bir alev halinde düştün elime,
Hani, ey gözyaşım akmayacaktın?