Anadolu coğrafyasında ortaya çıkan otorite boşluğu ile kurulan Türk beyliklerinden bir tanesi de Germiyanoğulları Beyliği'dir. 1071 Malazgirt Savaşı'nın ardından Anadolu'ya gelen ve ağırlıklı olarak Kütahya ve çevresine yerleşen Germiyan aşiretinin kurduğu bu beylik, Osmanlı Devleti ile olan ilişkileri sebebiyle de dikkat çekmektedir. Kütahya ve çevresinde kurulan Germiyanoğulları Beyliği’nin kurucusu 1. Yakup Bey’dir. Aynı zamanda beyliğin en parlak dönemi olarak da değerlendirilen 1. Yakup Bey döneminde beyliğin nüfuz alanı Kırşehir’e kadar uzanmıştır. Bizans İmparatorlu ile de savaşların yaşandığı bu dönemde Alaşehir kenti Germiyanoğulları tarafından kuşatılmış, kent alınamamış ancak vergiye bağlanmıştır. Yakup Bey devrinde en parlak dönemini yaşayan Germiyanoğulları Beyliği’nde, Yakup Bey’in ardından tahta Mehmed Bey; ondan sonra ise Süleyman Şah geçmiştir. Şah Çelebi olarak da bilinen Süleyman Şah döneminde beylik Karamanoğulları ile Osmanlılar arasında kalmış ve Süleyman Şah da Osmanlılar ile aile bağı kurarak Osmanlılara yakınlaşmıştır. Süleyman Şah döneminde hükümdarın kızı olan Devlet Hatun, 1. Murad’ın oğlu olan Bayezid ile evlendirilmiş ve Germiyanoğulları’na ait olan Kütahya, Simav ve Tavşanlı Osmanlı Devleti’ne çeyiz olarak verilmiştir.
Germiyanoğulları Beyliği 1278 yılında Kütahya ve çevresinde kurulmuştur.
Beyliğin kurucu I. Yakup Bey, başkenti ise Kütahya’dır.
Yakup Bey dönemi beyliğin en parlak dönemidir.
Beyliğin Osmanlı Devleti ile olan ilişkileri Süleyman Şah döneminde başlamıştır.
Süleyman Şah döneminde Osmanlı Devleti ile akrabalık ilişkileri kurulmuş ve beyliğin başkenti Kütahya başta olmak üzere Tavşanlı ve Simav, Osmanlılara çeyiz olarak verilmiştir.
Germiyanoğulları Beyliği 1390 yılında Osmanlı Devleti idaresi altına girmiştir.
1402 yılına bağımsızlığını yeniden kazanan Germiyanoğulları Beyliği, 1413’de bir kez daha Osmanlı hakimiyetine boyun eğmiş ve beyliğin siyasi hayatı sona ermiştir.
