Dünya üzerinde sadece Konya Havzası’nda yaşayan ve nesli tehlike altında olan balık türleri, Tuz Gölü, Melendiz Çayı, Cihanbeyli İnsuyu, Ereğli Sazlıkları ve Beyşehir Gölü’nde yaşıyor.
Anadolu’nun en büyük tatlı su gölü olan Beyşehir Gölü ve gölün su toplama havzası, Dünya Doğayı Koruma Birliği (IUCN) Kırmızı Liste ölçütlerine göre korunma önceliğine sahip 12 türe ev sahipliği yapıyor. Kurumun web sitesine göre bu türler, 7’si tehlikede (EN), 2’si hassas (VU), 2’si tehlike altına girmeye yakın (NT) ve 1’i için yeterli veri yok (DD) olarak sınıflandırılmış durumda.
O Göle yabancı türler aşılanıyor
Özellikle Beyşehir Gölü, doğal yaşam koşullarını kaybetmiş olduğu için, balıklar, gölü besleyen dere yataklarına ve pınarlara sıkışmış durumda. Ayrıca, göle sonradan aşılanan yabancı türler nedeniyle, Konya’ya özgü olan bu balık türlerinin sayısı gitgide azalıyor. Diğer tehditler ise, setler, barajlar, deşarj ve sulama kanalları, elektroşokla avlanma, fabrika ve kanalizasyon atıkları.
BÖYLE BALIKLAR HİÇBİR YERDE YOK
Doğa uzmanları “Pek bilinmese de, Konya’nın gölleri ve akarsuları Anadolu’nun ve dünyanın en önemli tatlı su balığı yaşam alanlarından biri. Konya ili balık çeşitliliği bakımından benzersizliği ile dünya çapında çok önemli bir yere sahip. Bu balıkların bazılarının boyları çok küçük olsa da, en az kaplanlar ve pandalar kadar tehlike altındalar. Beyşehir sirazı, kızılkanat, yağ balığı ve kaya balığı bunlardan bazıları. Balık türleri üzerindeki en ciddi tehdidi göle sonradan aşılanan türler oluşturuyor. Örneğin, dünyada sadece Konya Beyşehir’de yaşamış olan göğce balığı bu yüzden yok olmuş durumda. Fakat diğer türler için hala umut var” diyorlar.
KONYA'DAKİ ENDER Yaşam pınarlarının korunması gerekli
Gölü besleyen pınarların etkili biçimde korunması için çalışmalar sürüyor. Uzmanlar, Beyşehir’deki en önemli yaşam pınarlarından birinin, yaşı günümüzden yaklaşık 3300 yıl öncesine uzanan Eflatunpınar Hitit Anıtı’nın (solda) su kaynağı olduğunu söylüyor. Aynı uzmanlar, pınarların sürdürülebilir biçimde koruma altına alınması ve yöre insanının doğaya dost kadim üretim yöntemlerini devam ettirmesi için çalıştıklarını vurguluyorlar.
