Bu hafta çay veya kahve değil arkada huzur vererek çalan bir şiir listesi eşlik ediyor bana. Bir yaş daha büyümenin ardından bir yıla veda ediyorum bu hafta. Hem hayatımın en büyük değişimlerini, hem de en ilginç tecrübelerimi barındıran bir yılı bırakıyorum geride.

Kaç yaşında olursak olalım her zaman bir şeyler öğrenmeye, tecrübelenmeye açık olacağız. Yeni insanlar tanıyacağız iyiyle kötünün arasındaki farkı masallardan değil, tanıdığımızı düşündüğümüz insanlardan göreceğiz. O cadıya nasıl inanırsın diye kızdığımız masum prensesin yerine geçip gülümsemesine kanacağız biz de belki. Ama tecrübe edinmiş olacağız, kahkaha atacağız ama sonrasında gözyaşlarımız eşlik edecek. Yaşadığımız her an, tanıdığımız her insan yeni bir anekdot olarak kazınacak aklımıza. Tecrübelerimiz öğretecek bize gerçek dünyayı.

Tanıdığımız çok insan hayatımızdan kayıp giderken bizim yanımıza sahiden “dost” diyebildiklerimiz kalacak. Kahkahalarınızı paylaşan, acılarınızı anlayan, çoğu zaman anlatmanıza gerek görmeden gözlerinizden sizi okuyabilen insanlar birikecek etrafınızda. Bazen 1 kişi bazen 3, 5 olacak belki. Sayıca az olan bu topluluk bizi asıl temsil eden insanlar olacak. Yıllar geçtikten sonra, fotoğraflara birlikte dönüp bakacağınız, zamanında neye üzülmüşüm, klasiğini birlikte yaşayacağınız insanlara rast gelecek yüreğiniz.

Her zaman en çok şükrettiğim şey olmuştur bu beni tanıyan küçük kitlem. Çoğu yazımın altında beni desteklemek için satır satır yazılar yazarlar. Hepsini gözyaşlarıyla okumaya devam ederim hala. Ardında sana güvenen insanların olduğunu bilmek, o adımı atabilmeyi kendine olan güveni sağlıyor. Bu sefer de buradan duyurayım sesimi, iyi ki varsınız…

Ve her zaman söylediğim gibi gizlenmemeli duygular. İnsanı çok mutlu eden, sevildiğini hissetmesidir. Sizi yormadan ağzınızdan çıkan bir tatlı sözün nelere sebep olduğunu bilseydiniz, düşürmezdiniz dilinizden. Bugün değer verdiğiniz insanlara hatırlatma vakti “iyi ki varsınız”.

Siz olmasaydınız da olurdu belki, ama daha sıkıcı olurdu veya daha sakin, daha bunalımlı, daha yalnız… Hangi kelime anlatıyorsa sizi, o kelimeyle anlatın duygularınızı. Bu hafta geride 23 yıl bırakıp yeni bir yıla adım atıyorum. Bir öncekinden daha dolu, daha mutlu olması adına elimden gelen her şeyi yapmak için kendime bir sürü sözler vererek…

Siz de plan yapın, ne olmasını istediğinizi yazın bir yerlere tam bir yıl sonra beraber bakarız, kendimize verdiğimiz sözleri tutmuş muyuz sahiden diye. Ve burada veda ederken arkada bir Sabahattin Ali şiiri eşlik ediyor. Belki sizde okuduktan sonra dinlersiniz bir “senin adın kavuşmak olsun”…

Mutlu sabahlar,

Huzurlu öğlenler,

Muhabbet dolu akşamlar…

Hangi vaktinize denk geldiysem o vakitte bir gülümseme bırakabilmek umuduyla bir yazarca geçti buradan. Yeni yılda görüşmek üzere, iyi bakın kendinize ve sevdiklerinize…