Sabahın erken saatleriydi. Puslu, soğuk, yağışlı bir gün de içimiz üşürken kış kendini fazlasıyla hissettiriyordu. Antalyaspor müsabakasından sonra kalem oynatmamıştım. Tabi bu süre zarfı içerisinde temsilcimiz Konyaspor; Hatayspor, Beşiktaş ve Sivasspor ile karşılaştı. Ki bu dönemde ilk yarı için verilen bir ara ve kupada oynanan Ümraniye maçı da var. Konyaspor'a karşı beşli defans hattı kuran, savunma göbeğinde hata yapmayan, bir nebze kapanan takımlar bizi zorluyor diye yılın ilk köşe yazısını kaleme almaya başlamışken gelen haberle irkildim. "Ahmet Çalık ölmüş. Trafik kazasında!" Nasıl yani? Cümleyi duyuyorsunuz, anlıyorsunuz ama inanamıyorsunuz. Ya da inanmak istemiyorsunuz. "Gölbaşı mevkiinde direksiyon hakimiyeti kaybedip şarampole yuvarlanmış, olay yerinde de vefat etmiş" cümlesinin ardından boğazına düğümlenen cümleler ve sonrası.. Evet, nikah hazırlığı için izinli gününü bu tatlı telaşa ayıran Çalık, ikindi namazına müteakiben defnedildi. Neye niyet ediyorsunuz, ne oluyor. Hepimizin Rahman'a verilecek emaneti var elbette. Ve hayat öyle kısa ki bizler ölümü cebimizde taşıyoruz. O hayat, 27'sinde de kısa, 80'inde de! Lakin yine de genç yaşta ölümler, hele ki bir de bulunduğunuz ortamda, camiada değer gören biriyseniz bu çok daha derin üzüntü bırakıyor. Spor camiasının içindeyseniz, futbola gönül veren biriyseniz, onu; Gençlerbirliği'nden hatırlarsınız. Galatasaray'da forma giyerek, bazı başarılara imza atarak adını marka haline getirmişti ki Milli Takım'ın da formasını terletmişti. Beklenilenin altında performans gösteriyor gerekçesiyle Galatasaray serüveni biten Çalık'ın 4 Ekim 2020 yılında Konyaspor ile yolları kesişir. İyi ki de kesişir dediğimiz bir serüven başlar. Bir yılı aşkın sürede camiada gönüllere tahtını çoktan kurmuştur. Konyaspor’da adeta kendini bulmuş, ikinci baharını yaşayan Çalık, azmi ve başarısıyla yeniden Milli Takım'a çoktan göz kırpmaya başlamıştı. Çok mutlu olduğunu; verdiği demeçlerden, sahada ki hal ve hareketlerinden anlamak gayet mümkündü. Ki kendi saha ve seyircimiz önünde uzun bir aradan sonra mağlup olduğumuz son Sivas maçında, Sivas'lı oyuncuların gerekli gereksiz her ikili mücadele sonrası kendini yere atıp zamanı hoyratça kullandığı anlarda Cüneyt Çakır'ın yanına koşarak ellerini kollarını açarak itiraz ettiği o anlar sanırım aklımdan hiç silinmez. Saha içerisinde ki hırsı, mücadeleci tarzı, tutkusu, başarısı ve sevgisinin yanısıra beyefendi kişiliğiyle sevenlerini kendinden mahrum bıraktı. Sosyal mecrada ki son paylaşımını da 26 Kasım 2021'de Konyaspor ile 2 yıllık sözleşme yenilediğinde yapmış ki artık ömürlük imza oldu. Kalem oynatmaya zorlandığım istisna köşelerden biri ve insan ne yazacağını da eli titrerken şaşırıyor. Öncelikle ailesine büyük sabırlar diliyorum. Konyaspor ve spor camiasının başı sağolsun. Bu kalp seni unutmaz, mekanın cennet olsun Ahmet Çalık; güzel kardeşim.