İsmail Kartal: "Oyunun kontrolü bizdeydi. Sadece son vuruşlarda golü bulamadık. Rakibimiz iyi savunma yaptı. Üzgünüz ama sonuçta kaybetmedik ve bir puan aldık. Önümüze bakıyoruz"

**

Bu cümle burada dursun bakalım. Hani "Siz bu satırları okurken ben çok uzaklarda olacağım" diye başlayan, geride kalanlara bırakılan klasik mektup cümleleri olur ya, öyle başlayalım. An itibariyle, Gençler maçının birkaç saat sonrasında bu köşeyi yazıyorum ve siz bunu Cuma günü, yani bugün okuyor olacaksınız. O ana kadar neler değişir kestirmek gerçekten güç görünüyor. Son söyleyeceğimi de en baştan söylemiş olayım da lafı gevelemeyeyim. Kritik iki Beşiktaş maçı öncesi ben yönetimin hoca ile yollarını ayıracağını hiç tahmin etmiyorum. Yanılıp yanılmadığımı da önümüzdeki birkaç gün gösterecek. İşin özünde Kartal ile yollar, bazı taraftarlar için en başından beri hiç kesişmemişti. Destekleyen kesimin de büyük çoğunluğu saf değiştirdi. Haklı olarak diye eklemek de lazım. Son 6 maç, 18 puan ve biz bunun sadece 5 puanını alabildik. Elbette ligin başlamasına birkaç gün kala hocası istifa eden bir takımdan ciddi bir beklenti içerisinde değilim. Lakin tüm bunlara rağmen sezona beklentimin üzerinde başlayan takımın o halden bu hale düşmesine seyirci kalmak da insanın içini derinden acıtıyor. Takım içerisinde bir huzursuzluğun olduğu aşikar ve bunun tam olarak neyden kaynaklandığını net ifade etmek de zor görünüyor. Yakın tarihte Selim Ay'ın, Uğur Demirok'un ve Ömer Ali Şahiner'in benzer gerekçelerle takımdan ayrılması, akabinde son haftalarda skor tabelasına yansıyan sonuçlar bu huzursuzluğun gün yüzüne çıkan en somut örnekleri gibi baş gösteriyor. Daha düne kadar kupalar kaldırmış, ligi üçüncü bitirmiş; Shaktar Donetsk, Braga gibi kulüpleri Konya'ya getirmiş, olağanüstü tesislere sahip, bunlardan da öte muhteşem bir taraftara sahip kulübün 100.yıl parolasıyla çıtayı daha da yükseltmesi gerekirken her geçen gün bir önce ki günü aratacak yapıda davranması gerçekten umutları yıkıyor. Bu cümle burada dursun bakalım demiştim. Söylenecek elbette çok şey var lakin "Sonuçta kaybetmedik" cümlesinden sonra ne desem de kendimi boş yapıyor gibi hissederim. Ligin göze hitap etmeyen oyununu oynayan birkaç takımdan birine karşı maç sonu kendini bu cümleyle savunuyorsan şu saatten sonra senin de savunulacak bir tarafın kalmadı demek oluyor. Taraftara bu denli duygu değişimi yaşatmanın pek de güzel sonuçlar doğuracağını hiç sanmıyorum ki hoca halen resmi olarak takımın başında olsa bile İsmail Kartal dönemi Konyaspor için bitmiştir. Hayırlı olsun.