Bir sezon, kendi içerisinde bulundurduğu riskleriyle birlikte bize çok zor anlar yaşatmıştı ki iyisiyle kötüsüyle bitti derken göz açıp kapatana kadar yeni sezon perdelerini araladı. Yorulan bir yönetim, tükenen bir futbolcu zümresi, ecel terleri döken bir taraftar topluluğumuz vardı ki sözün özünde fazlasıyla yıpranan bir camia ile nokta koymuştuk. Tabi bu noktayı herkes koyamadı. Arka planda her daim çalışan birileri vardı ki bulunduğumuz noktada gidenler gelenler derken takımın iskeleti de değişti. Kan değişimi kaçınılmazdı ve o üzerimizdeki ölü toprağını atmışız. Deplasmanda Kasımpaşa önünde ortaya koyduğumuz oyun şahsım adına umut vericiydi diyebilirim. Evet, hala eksik olan taraflarımız da bas bas bağırıyor ama bir bütün olarak bakıldığında sanki pozitif yönlerimiz negatif alanları bastırıyor. Tabi, Kasımpaşa maçı net gösterge değildi. Çünkü rakip takım da sahada iki ayrı karakter ortaya koydu. İlk yarıda tutuk olan Paşa ikinci yarıda resmen ölümüne oynadı. Rakibe nazaran sahada oyunun tamamında daha dengeli bir görüntü ortaya koyarken panik havasında da değildik. Sert bir maçtı. Müdahaleler zaman zaman toptan fazla oyuncuya olunca yedi kart çıktı ve kondisyonlar devreye girdi. Haliyle yaz ayları ve sezona başlamanın verdiği rehavetle her iki takım da fazlasıyla zorlandı. İlk yarının başında Pedrinho ile öne geçtiğimiz müsabakayı uzun süre önde götürdük. Lakin Kasımpaşa'nın kazanma iştahı ikinci yarının başından son çeyreğe kadar sürünce geriye düştük. Temsilcimizin bu anlarda ciddi reaksiyon alamaması ekran başında çoğumuzun modunu düşürdü. Ama bırakmadık. Gollerden sonra o kazanma iştahını Kasımpaşa'nın elinden aldık ve tekrar kısa sürede golleri bulunca sezonun açılış maçında yüzü gülen taraf olarak Konya'nın yolunu bulduk. Evet, bir İstanbul ekibini kendi saha ve seyircisi önünde mağlup ettik ve yine evimizde ağırlayacağımız diğer İstanbul ekibi, geçtiğimiz sezonun lig şampiyonu olan Galatasaray karşısında daha moralli bir oyun sergileyeceğimizi umut ediyorum. Ve gelen bu üç golün yeni ayaklardan olması da aslında bir nebze transferlerin nokta atışı yapıldığı gibi bir izlenim verdi. Geçen sezon ligde attığımız gollerin yüzde 41'ini duran toplardan bulmuştuk ki bu yüzde ile ikinci sıradaydık. Bu maçta da Pedro Henrique Oliveira dos Santos'un ayağından jeneriklik bir frikik golüyle duran topla gol bulduk. Pedro biraz daha gaza basabilirse sanırım bu sezon lige damga vuran isimler arasına adını yazdırır. Umut Nayir ve hatta Daniel Aleksic harika bir start verdi. Yusuf Erdoğan beklentimin altında kalırken genel hatlarıyla savunmada da giderilmesi gereken bazı sıkıntılar var. Bakalım diğer yeni transfer, takıma yeni katılan oyuncu Nikola Boranijasevic o bölgeye bir artı koyabilecek mi? Araftayım ama takım içerisindeki enerji tam anlamıyla tutarsa çok farklı duygular yaşayabileceğimiz bir sezon olabilir ama Allah korusun tam tersi de olabilir. Biz iyi düşünelim iyi olsun. Ki şuan göstergeler de iyi olduğu yönünde geri bildirim veriyor. Vergi borcu, mali sorunlar, kombine filan derken motivasyon düşürmek istemiyorum. Takımın dümenindeki isim Ali Çamdalı ile yardımcılarına ve onun nezdinde oyuncu kadrosuna başarılar diliyorum. Başkan Ömer Korkmaz ve ekibinin de Allah yardımcısı olsun. Umarım genel manada yüzümüzün güldüğü bir sezon olur.