“Ah nerede o eski bayramlar!” Son yıllarda bayram deyince en fazla işittiğimiz cümle bu oldu. Bayrama kavuşma sevincini yaşıyoruz ama bayramlar eski bayram gibi değil. Çocukluğumda, bizim evde olduğu gibi tüm hanelerde Ramazan Bayramı, neredeyse bayramdan bir hafta önce başlardı. Evdeki hazırlıklar, alışverişler, yemekler... Ama en çok da bayramı bekleyen sevinçli gözler…

Bayram sabahı bambaşka bir heyecan ve koşturmaca olurdu. Erkenden kalkılır evin erkekleri camiye gider, kadınlar mutfakta bayram kahvaltısı hazırlığına girişir çocuklar ise bayramlıklarını giyip pencereden babalarının yolunu gözlemeye başlardı.

Sonra bayramlaşma, el öpme ve harçlık mesaisi. Ailecek yenen kahvaltının ardından bayram turları başlar küçükler; büyüklerini ziyaret ederdi. Zaman değişiyor, gidenlerin yerini yenileri alıyor ama bir şey kesin: Eski bayramlarımız artık yok. Ve bu durum, zamanla normalleşti. Artık ya bayram tatiline gidiliyor ya da telefonla kutlanan bayramlar, ya da herkesin paylaştığı klasik bir mesaj: “Bayramınız mübarek olsun” diye başlayan ve uzayıp giden mesajlar…

Oysa bayram bu değildi. Arife günü ikindi namazı mezarlıklara koşulur, son iftarın heyecanı bir başka olur bayram sabahı için başlar yastığa konulduğunda içimiz heyecan içerisinde kıpır kıpır olurdu. Yukarıda bahsettiğim gibi bayramlar ise bir başka heyecanlıydı.

Bayramlar sevgi, birlik, barış ve paylaşmanın yoğun olarak yaşandığı bir dönemdi. Yardımlaşma ve dayanışma en üst seviyeye çıkar, küskünlükler ve kırgınlıklar unutulur, barış sağlanırdı. Ramazan Bayramı sadece dini bir bayram değil, aynı zamanda manevi bir arınmanın da sonucuydu. Bir ay boyunca tutulan oruç ve yapılan ibadetlerin ardından gelen bu bayram, Müslümanların sevincini ve mutluluğunu paylaşmaları için güzel bir fırsattı. Bayramların en güzel yanı ise, kuşkusuz sevdiklerinizle bir arada olmaktır. Büyüklerin ellerinden öpmek, küçükleri sevgiyle sarılmak, bayramlaşmanın sıcaklığını hissetmekti. Şimdi ise sıradan bir Pazar sabahı gibi bir bayram oldu. Bayram namazı da olmasa sanki bayram gelmemiş gibiydi.

Sorarım size kaçımız bu bayramda birlik ve beraberlik içinde olmanın mutluluğunu yaşadı. Kaçımız “nerede o eski bayramlar” demeden bir bayram geçirdi. Bayramı bayram gibi yaşayabilen bu yolda karınca misali çaba harcayanlara ne mutlu.