Televizyonda ‘Doğduğun Ev Kaderindir’ adlı bir dizi vardı yakınlarda.

İnsanın kaderi doğuştan şekillendiğini, sonrasında yaşadıklarının belkide ta ana rahmine düştüğü andan itibaren hissettikleri, çevresinde olan bitenler ile doğru orantılı geliştiği anlatılıyordu dizide. Bazı yerler film icabı olarak abartılsada hakikatleri yansıtan birçok bölüm ve sahne izleme imkânı bulduk.

Genç yaşta babasını kaybedip hem çalışıp hem de okumak gibi zor bir işi başarmış sonrasında aldığı sorumluluklar ile ama etrafında ama ardında insanları toplayıp ticari alanda, siyaset de ve STK’larda insan yönetme becerisi ile ön plana çıkmış ve bize her zaman ağabeylik yapmış yakın zaman da ahirete uğurladığımız Mustafa Yayla ağabeyden bahsedeceğim.

Toptancılar çarşısındaki dükkânımızda kiracı olan bir şirketin genel müdürü olarak tanışmıştık yıllar önce. Sonra ki zamanlarda en güzel yaptığı iş olan insanları etrafına toplayarak Konya’nın ilk marketlerini kurup yola devam ettiler ve çok başarılı olarak OSMANLI markasını şehre kazandırdıklarında henüz çok samimi değildik. 1998 yılında Konya Amatör Spor Kulüpleri Federasyonu’na başkan olduktan 2 yıl sonra çok da ümitli olmadan ya tutarsa diyerek kendisine götürdüğümüz ASKF’ye sponsor olmaları konusundaki teklifimizi hiç ikiletmeden kabul etmesi bizim için büyük mutluluk kaynağı olmuştu. Böylece ilişkilerimizde eşik atlamış vefat ettiği 2023 Şubat’ına kadar ağabey kardeş mesafesinde dostluğumuz ve yol arkadaşlığımız devam etmiş oldu. Bu süreçlerde evlat acısı yaşadı torun acısı yaşadı, sağlık sorunları yaşadı ama hiç bir zaman yüzünden gülümseme eksik olmadı.

Vefatından 10 gün önce bir cumartesi günü ortak bir hısımımızın annesinin cenazesinde beraber olup pazartesi yemekte buluşmak için randevulaşmıştık. Ancak pazartesi Kahramanmaraş depremi oldu ve ben sabah erken Konya’dan Maraş’a gittim. Biz oradayken de vefat haberini aldık.

Fırsat buldukça yaptığımız uzun sohbetlerimiz de geçmişten geleceği Konya’nın gerek ekonomisi gerek siyasi hareketlenmeleri gerekse STK’ların faaliyetleri üstüne istişarelerde bulunur tavsiyelerini alıp tecrübelerinden istifade etmeye çalışırdık. Bir gün kendisine emekli olduğumda başkanlığını yaptığı Türk Anadolu Vakfı’nda yanında hizmet etmek istediğimi söylemiştim. Sen Konya’ya ve ülkeye Ankara’da hizmet etmeye devam edeceksin ve biz de dualarımız ile her zaman senin yanında olacağız biz Anadolu Vakfı’na hizmet edecek çok adam buluruz diyerek bize adeta ders vererek yol göstermişti.

Kısacası O yük olan değil yük alan bir ağabeydi…

Yazıyı 19 Ekim 2022 Çarşamba günü bana attığı ve ömür boyu muhafaza edeceğim mesajı ile bitirmek istiyorum.

“SELAMÜNALEYKÜM. Sevgili kardeşim. Bugün “İlham Veren Hikâyeler” videosu ile “Yaşayan Hafıza Mehmet Baykan” Cihan Doğan ile yaptığın söyleşi yazısını zevkle okudum. Öncelikle seni tebrik ediyorum. Senin bu edebi yönünü bir edebiyat bölümü okumuş abin olarak takdir ediyor başarılı buluyorum. Allah’a emanet ol.”