Vakti zamanında bir padişah, kendisine yardımcı bir vezir bulmaya karar vermiş ve veziri seçmeden evvel çok büyük bir kapı yaptırmış. Yaptırmış olduğu kapının merkezine de onlarca sayıda kilit koydurmuş. Bir kilit, bir halka kilit derken kapının her yeri baştan aşağıya çeşit çeşit kilit dolmuş. Bunun ardından padişah, vezir adaylarını birer birer huzuruna buyur etmiş. Padişah, huzuruna gelenlere “Eğer benim vezirim olmak istiyorsan; şu kapıyı anahtar, levye ve benzeri hiçbir alet – edevata dokunmadan açmanı istiyorum” demiş.

Gelen bakmış, kapının etrafında dönmüş ve “Efendim, bu mümkün değil! Kaldı ki anahtarla bile olsa bu kapıyı açmak saatler sürer” yanıtını vermiş.

Son gelen adam ise kapıya şöyle bir göz atmış. Sonra padişaha dönmüş ve demiş ki: “Devletli sultanım, aslında aklım der ki, bu kapı böyle açmaya açılmaz. Lakin bize itmek düşer” demiş. Elini şöyle bir kapıya uzatıp hafifçe dokununca kapının açılıverdiğine, aslında bu kilitlerin hiçbirinin kapalı olmadığına şahit olmuş. Bütün kilitler açıkmış ve adam padişahın veziri olmuş.

****

Sevgilim okurlarım, hepimiz çok zor günlerden geçiyoruz. Günlerdir ne uykumuzdan ne yediğimizden tat alır olduk.

Deprem bölgesinde afetzedelere yardım ulaştıran, enkazlarda can kurtarmaya çalışan bir kardeşimizin yemek yemek için kaşığı ağzına götürürken son anda vazgeçtiği görüntüleri hatırladınız mı? Kim bilir ne kadar yorgun ve açtı. Belki birkaç lokma yiyip biraz da dinlenmek için çökmüştü o tabağın başına ama yiyemedi. Önce derin bir yutkunma sonra lokmayı tabağa bırakıp usulca elindekilere kenara koyduğu görüntüler. Kim bilir nelere şahit oldu da bir lokma bile yiyemedi.

Evet gerçekten zor ve tarifi imkansız acıların yaşandığı günler…

Bu günlerin üstesinden ancak milletçe tek vücut olarak gelebiliriz.

Görüldüğü gibi kimse yanında bir şey götüremiyor. Hepsi yalan…

Bu saatten sonra hepimizin kilitli kapıları açmak adına mücadele vermesi gerekiyor. Allah’ın rızası nerde, hangi kapının ardında gizli bilemiyoruz. Belki de depremzede kardeşlerimize yapacağımız küçücük bir yardım hatta onların derdini dinlemek, yüzlerinde küçük bir tebessüm olabilmektir kilitli kapının anahtarı…

O halde vakit iyilik vakti diyelim ve el birliğiyle kilitli kapıları açmaya çalışalım.

Sevgiyle kalın…