Şimdi bu ikisi de nedir diyeceksiniz? Belki bu iki cümle mutlaka bir yerlerde kulağınıza çalınmıştır. Kısaca proaktif insan. “Kendi yaşamından sorumlu olan insan demektir” Dikkat ederseniz sorumluluk deyince bir inisiyatif alma, sorunları çözme ve bir aksiyon alma eylemi, ister istemez tırnak içindeki bu cümleyi okuyunca aklımıza gelmekte. Öyle değil mi?

Proaktif insanlar sorunları çözümlerken alışkanlıklarını düzeltir, etkileme gücünü ve yöntemlerini geliştirirler ve her şeyden önemlisi düşünürler. Reaktif insanlar ise daha çok pozitif eylemle alakası olmayan her şeyi suçlama eğilimindedirler: Hava, trafik, aile, devlet… gibi.

Proaktif insanlar kendi hava koşullarını yanlarında taşırlar, Reaktif insanlar ise çevrenin etkisinde kalırlar. Hava iyi ise onlarda iyidirler, kötüyse onlarda kötü. Dikkat edilirse dış ortamın durumuna reaksiyon vermekteler. Anlayacağınız pozitif bir eylemleri yoktur. Reaktif insanlar sosyal ortamdan etkilenirler. İnsanlar iyi düşünürse iyi hissederler, kötü düşünürlerse savunmaya geçerler. Reaktif insanlar yaşamlarının merkezi olarak başkalarının davranışlarını seçerler.

Proaktif insanlar, sorunu kendilerinde aradıkları için inisiyatif alırlar. Reaktif insanlar, ise problemi başka şeylerde aradıkları için daima inisiyatifi başkalarından beklerler.

Reaktif insanlar dıştan içe değişim isterler, proaktif insanlar ise değişimin içten dışa olması gerektiğini bilirler. Yukarıdaki anlatılan paragrafların gelişinden bu cümleden de ne kast edildiği anlaşılmıştır.

Bir de her iki kesimin de kullandıkları dilden bahsedelim;

Reaktifler: Ben buyum; Beni öyle kızdırıyor ki (suçlu karşısında ki); Bunu yapamam, zamanım yok (suçlu zaman, iş); Bunu yapmak zorundayım (Suçlu koşullar)

Proaktifler: Farklı birisi olabilirim; Duygularımı kontrol edebilirim; Zaman ayırmamayı seçiyorum; Bunu yapmayı seçiyorum.

Yukarıdaki söylem farklılıklarından az çok karakter çizgilerinin kafanızda oturduğunu düşünüyorum.

Şimdi size soruyorum proaktif misiniz? Yoksa reaktif mi? Sağlıcakla kalın.