TÜİK, 2024'te suça sürüklenen çocuk sayısının bir önceki yıla kıyasla yüzde 13 arttığını bildirdi. Çocuklara isnat edilen suçlarda ilk iki sırayı yaralama ve hırsızlık oluşturdu.
YÜZLERDE ÇOCUK CEZAEVİNDE
Araştırmada “ailenin eğitim düzeyinin düşük olması”, “ailenin çocuk üzerindeki olumsuz rol model etkisi”, “ailenin sosyo-ekonomik koşulları” ve “aile içi yetersiz denetim, rehberlik ve ihmal durumu” çocuğun suça bulaşmasına mı neden oluyor.
2024'te, hakkında kayıp müracaatı yapılıp daha sonra bulunan çocukların sayısı ise 18 bin 561 olarak kayda geçti.
Güvenlik birimlerine gelen veya getirilen çocukların kalanları, "ifadesine başvurma" gibi çeşitli başka kategorilerde yer aldı.
Yaralama ve hırsızlık suçlamaları
Suça sürüklenen çocukların yüzde 40,4'üne yaralama, yüzde 16,6'sına hırsızlık, yüzde 8,2'sine uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak, satmak veya satın almak, yüzde 4,6'sına ise tehdit suçları isnat edildi.
2024'te güvenlik birimlerine mağdur olarak gelen 279 bin 620 çocuğun 26 bini cinsel suç mağdurları oldu. Bunların 22 binden fazlasını kız çocukları oluşturdu.
Çocukları Suça İten Bireysel-Psikolojik Faktörler
Kişilik gelişiminin sağlıklı tamamlanmaması
Genetik sorunlar
Kendini kabul ettirme ve ispatlama arzusu
Suç işlemeye meyilli olmak
Fiziksel ve ruhsal problemler
Öz denetim yetersizliği
Alkol ve madde kullanımına bağlı nedenler
Kimlik arayışı
Çocukları Suça İten Nedenlerden Ailesel Faktörler
Ailenin olumsuz rol model olması
Ailenin çocuğa gerekli duyarlılığı göstermemesi
Ailenin eğitim düzeyinin düşük olması
Ailenin sosyo-ekonomik yapısı
Aile içi iletişimsizlik
Aile içinde suça bulaşmış birinin varlığı
Aile içi değersiz görülme ve sevilmemezlik hissi
Ailenin yaşam tarzının olumsuz etkisi
Aile içi şiddetin varlığı
Ensest ilişkinin yaşanması
Ailenin çocuktan ekonomik beklentisinin olması
Ailedeki birey sayısının fazla olması
Ailede otoriter bir babanın var olması
Çocukların Suça Sürüklenmesini Önlemede Aileye Düşen Sorumluluklar Önlemler
Aileler çocukla ilgi ve iletişimini iyi yönde geliştirmelidir.
Aileler çocuğa iyi ve doğru bir eğitim vermelidir.
Aileler çocuğa sevgi, saygı göstermelidir.
Aileler çocuğu dışardan gelebilecek tehlikelere karşı korumalıdır.
Aileler çocuğu sıkmayarak çocuğu ve sosyal çevresini sürekli kontrol etmelidir.
Aileler çocuğa karşı olumsuz rol model olmaktan kaçınmalıdır.
Aileler çocuğun sosyalleşmesini sağlamalıdır.
Ebeveynler yetersiz olduklarında devlet/uzman desteğine başvurmalıdır.
Ebeveynlerin kendi geçmiş yaşamlarını çocuklarına dayatmamaları gerekir.
