Terminatör Müsün, İnsan Mısın?
Müneccim değilim. Geleceği göremem. Öngörülüyüm sadece. Teknolojik olacağız diye terminatör oldu çoğu yok etti çoğu değeri en çok yok ettiği ise mesleği ve insanlığı. Her terminatör sona erdi. Haberlere kısmen bile baksanız medya kendini yok etti. Yalan haber paylaştı. Hâkimler, adalete yaptıklarıyla kendilerini yok ediyor. Güvenle ters orantılı olarak yok olup gidecekler. Polisler, yaptıklarıyla sosyal hayatta olmayacaklar. Yanlış teşhis koyan doktorlar bile terminatör oluyor.
* Kaç dil biliyorsun okuma yazma nasıl diye diye tercümanlar ve çevirmenler kalmayacak. Ne kadar satış yapabilirim, kotayı bu ay doldurmam gerek diye düşünecek satış temsilcileri de kalmayacak. Sanayilerin bel kemiği olan cnc takım programcıları da tarih olacak. Ülkemizin uzun zamandır en önemli problemi olan siyaset bilimi ile ilgilenenler televizyonları ve zamanımızı boşa harcayamayacaklar. Yalanı en çok kullanan gazeteciler hiç hatırlanmayacak. Matematikçiler ve ekonomi öğretim üyeleri 3-5 yıla kalmadan hiç doğru iş yapmadıkları için hatırlanmayacaklar.
* Kumaşlara renk basan basmacı, atlara ayak tabanlığı yapan nalbant, taş veya madenlere kazıma yapan hakkâk, yazı yazma ürünleri üreten divitçi, deriyi işleyen debbağ ve gemilerde sızdırmazlıkları yapan kalafatçı nasıl yok oldu esamesi okunmuyor ise bugünden sonra yukarıdaki meslekler de yakın zamanda yok olacak.
Gelişimin önemini anlamayıp 5 yılda proje yapmayan 20 yılda değişim sağlayamayan terminatördür. Güzel bir hatıra ve etki bırakırsak insanız. Sevdiklerimizin zihninde ve kalbinde bıraktığımız sevgi, saygı, özlem gibi duygular ve anılar, en önemli miras olur. Gelişmiş isek eser ve icat bırakabiliriz. Sanat eseri, edebi eser, bilimsel makale, teknolojik bir kod veya buluş insani somut izdir. Yazabiliyorsak ise yaşadığımız olayları, benimsediğimiz fikirleri, felsefi görüşümüzü, yaşadığımız topluma aktarabiliyorsak insanız. Makam veya mevki sınırlı sorumlu ve çok fazla geçici bir durum olduğu için sonuç terminatör olmak oluyor.
* Daha açıklayıcı anlatmak gerekir ise Fatih Sultan Mehmet, Aristo, Da Vinci, Tesla, Mevlâna, İbni Sina… Bunlar okuyarak öğrenerek anlayabildiğimiz insanlar. Bir de hakikaten etrafına ışık olmuş fakat ismi bizlere ulaşmamış insanlar da var. Şu anda kullandığın ilacın mucidi olan fakat ismi hiç bilinmeyen kahramanlar. Evde kullandığın sana artık çok sıradan gelen musluğu ilk kez tasarlayıp insanların hizmetine sunan. Afrika’da susuzlukla mücadele edenlere harçlığını gönderen küçük kız çocukları var. Sadece kendini düşünmeyip bir gün biri burada durur da gölgesinden nasiplenir diye ulu bir çınarı küçük bir fidanken diken insanlar. İsimlerini bilmesek de hala faydaları dokunuyor. Hala hesap defterine bu hayırları sevap olarak işliyor. Bu insanların ortak özelliği ne? Cevabı çok basit. Başkalarının hayatına dokunmuş olmaları. Bir eşyaya, bir hayvana, bir insana faydası dokunmuş insanlar. Bu fayda kısacık bir ömrü aşıp asırlara bile uzanabiliyor. Bu hayatı zevklerin peşinde koşarak geçirmeye daha ne kadar devam edebiliriz. Bu dünyaya sadece sefa sürmek için gönderilmiş olmak çok kolay değil mi. Kâinat sadece bunun için yaratılmış mıdır?
* Sonuç olarak, Sonraki aşama ise hayata karşı seni sen yapan değerleri belirlemektir. Bu değerler o kadar önemli ki aynı zamanda senin karakterini ortaya koyan, doğru ve yanlışını belirleyen erdemler silsilesi olarak da düşün. Ben kendi değerlerime baktığımda hayatta en önemli değerler olarak şunları belirledim; Fedakârlık, adalet, dürüstlük.
