KONYA HABER
Konya
Açık
24°
Adana
Adıyaman
Afyonkarahisar
Ağrı
Amasya
Ankara
Antalya
Artvin
Aydın
Balıkesir
Bilecik
Bingöl
Bitlis
Bolu
Burdur
Bursa
Çanakkale
Çankırı
Çorum
Denizli
Diyarbakır
Edirne
Elazığ
Erzincan
Erzurum
Eskişehir
Gaziantep
Giresun
Gümüşhane
Hakkari
Hatay
Isparta
Mersin
İstanbul
İzmir
Kars
Kastamonu
Kayseri
Kırklareli
Kırşehir
Kocaeli
Konya
Kütahya
Malatya
Manisa
Kahramanmaraş
Mardin
Muğla
Muş
Nevşehir
Niğde
Ordu
Rize
Sakarya
Samsun
Siirt
Sinop
Sivas
Tekirdağ
Tokat
Trabzon
Tunceli
Şanlıurfa
Uşak
Van
Yozgat
Zonguldak
Aksaray
Bayburt
Karaman
Kırıkkale
Batman
Şırnak
Bartın
Ardahan
Iğdır
Yalova
Karabük
Kilis
Osmaniye
Düzce
40,9157 %0,77
47,9224 %1,05
4.383,41 % 0,12
Ara

Teknolojiyle Gelen Hız: Tükeniyoruz

YAYINLAMA:

Her geçen gün teknolojinin hayatlarımıza kattıkları yaşam standartlarımızı ilerletmeye devam ediyor. Geçmiş zamanlarda büyük sorunlar yaratan şeylerin şimdilerde basit çözümleri var. Bizim açımızdan faydaları ne kadar saymakla bitmeyecek olsa da son zamanlarda eski devirlere özenmeye başladım. Teknolojiyle gelen hızın bizi yavaşlattığını, tükettiğini düşünüyorum. İstediği her şeye az çaba ile hızla ulaşabilme lüksü yanında büyük oranda tembelliği getirdi. Eski devirlerde yaşayan insanlarda olan sabır kalmadı artık, hedeflediği şeyler için çaba harcayan değil durduğu yerde kendisine gelmesini bekleyen insanlar olmaya başladık.

Çocuklar eskiden bisiklet almak için çalışırlarmış, para biriktirirlermiş. Anne babalarından istemek, almazsanız yemek yemem tripleri atmak yokmuş. Maalesef şimdilerde karne hediyelerini beğenmez oldu çocuklar. O bisikletin değerini yıllarca hiçbir şey dolduramazken her yıl tablet yeniler hale geldik. Zamanla lüks ihtiyaçlar edinmeye başladık. Olmasa da olurlarımız kalmadı, hepsinin olması gerekti.

En çok özendiğim şey mektup meselesi, birisinden haber almak için verilen çaba, sabır… Günlerce yolu beklenen iki kelimenin değeri, cevap yazarken girilen heyecanın yerini tutacak bir şey kalmadı artık. Ben çocukken de mektup arkadaşlıklarına çok özenirdim. Şimdilerde yanlış zamanda yaşadığımı düşünüyorum, eski zamanların naifliği yitip gitti şimdi maalesef.

Anı kokan mektuplarını saklayan büyüklerinizin yazdıklarını okudunuz mu hiç, eğer yapmadıysanız muhakkak okuyun. Bulamazsanız birbirine mektup yazmış ve şimdilerde kitap olmuş eserleri okuyun, çoğumuzun aklına gelen “Milena’ya Mektupları” mesela… Okurken sizi alıp o zamanlara taşıyacaklar.

Ve bu haftanın sonuna da hiç yaşamadığım devirlere duyduğum hasretle geldim. Herkesin var mı böyle hayalleri bilmiyorum ama bir fırsatım olsaydı görmek istediğim çok insan var o zamanlardan. Kendinize iyi bakmayı ve diğer salıya kadar buralarda olmayı ihmal etmeyin,

Günaydın,

İyi Öğlenler,

Huzurlu Akşamlar…

                Gününüzün hangi vaktine denk geldiysem o vakitte bir gülümseme bırakabilmek umuduyla bir yazarca geçti buradan.

Yorumlar
* Bu içerik ile ilgili yorum yok, ilk yorumu siz yazın, tartışalım *