“SENİ SEVİYORUM AMA...”

Merhaba sevgili okurlarım nasılsınız? Umarım çok sağlıklı ve mutlusunuzdur. Bu hafta sizlerle sevgi kavramını konuşmak istiyorum. Sevgi bu hayattaki en güçlü duygulardan birisidir. Kimse sevmeniz için sizi zorlayamaz ve zaten kimse de zorla sevgi hissedemez. Çünkü gerçek sevgi koşulsuzdur. Koşulsuz sevgi ise “Seni her koşulda seveceğim.” dir.

Evlat sevgisi de koşulsuz sevgidir. Elbette ebeveynleri de çocuklarını koşulsuz sever ama bazen sözlerinin ne anlama geldiğini fark edemeyebilir. Kurduğumuz cümlelerle bazen iletişim kazaları yaşayabiliriz. Bunlardan bir tanesi “Seni seviyorum ama…” diye başlayan cümlelerdir. Ama bağlacı iki cümleyi birbirine bağlarken ilk cümlenin yargısını yitirmesine neden olur. Ama bağlacından sonra kullanılan gerekçeden ötürü ilk cümle anlamını yitirir. Örneklendirmek gerekirse, çocuğumuza “Seni seviyorum ama beni çok üzüyorsun.” dersek üzdüğü için sevmeyebileceğimiz ve bizi üzmezse daha çok seveceğimiz mesajını verir. Oysa ki ne demiştik, gerçek sevgi koşulsuzdur.

Sevgi; nefes alma, beslenme, barınma gibi temel ihtiyaçlarımız kadar önemlidir. Sevgisiz bir ortamda büyüyen çocuk hayatı boyunca huzursuzdur. Her daim onu rahatlatacak bir şeyler arar. Aradığını bulamaz ve eksikliğinde, iletişim sorunu, beslenme sorunları, uyku sorunu, davranış bozuklukları gibi durumlar görülür. Halbuki çocuklar en noktasında doyum sağladığı dili ile sevilse hayatının içinde kendini güvenden hissedip, huzurla büyüyecektir. Pekinedir bu sevgi dilleri? Garry Chapman tarafından bizlere aktarılan sevgi dilleri,