TÜRKLERİN SAVAŞ ALETLERİ

Türkler, tarih sahnesine çıktıkları andan itibaren savaş aletlerini kullanmadaki marifetleri ve güçleriyle tüm dünyaya meydan okudu. Peki Türkler hangi silahları kullandı? Türklerin dünyayı titreten silahları ve özellikleri neler?

TEMREN- OK UCU:

Temren adı verilen ok uçları çeşitli şekillerde oluyordu görselde Hunlara ait ok çeşitli ok uçlarını görmekteyiz bu temrenler günümüzde Ordos müzesinde sergilenmektedir.

ISLIK ÇALAN OK UCU:

Tarihçiler tarafından Büyük Hun imparatoru Mete han tarafından icat edildiği düşünülen ıslık çalan ok, ok uçlarının oka takılmalarıyla birlikte meydana gelmiştir, çavuş oku ya da vızıldayan ok adlarıyla da anılan bu ok öldürme amaçlı değildir. Bu ok atıldığında ıslık benzeri ses çıkarttığı için bu adı almıştır. Bu ok çıkardığı ses sayesinde düşmanın moralini bozmaya ve birliklerin kendi yerlerini işaret vermek için kullanılmıştır.

OK:

Tarihin en eski silahlarından olan ok, Türklerin atlı okçu birliklerini kurmalarıyla diğer devletlere üstünlük sağlamasında en önemli etkenlerden biridir. Görselde Osmanlı dönemi okları gösterilmiştir. Bu Osmanlı okları Karlsruhe Müzesi'nde (Almanya) sergilenmektedir.

YAY:

Yay, Türklerin kullandığı en önemli silahlar arasında kuşkusuz ilk sırayı alması gerektiğini düşündüğümüz bir savaş aracıdır. Türkler yay yapımında o kadar ustalaştılar ki diğer milletlerin yaylarından 2 kat güçlü olan kendi yaylarını yaptılar. Türk Yayı'nın bu denli güçlü olasındaki sır diğer yayların aksine yani tersine kurulmasından kaynaklanıyordu.

ÖRME ZIRH:

Savaş alanlarında oklardan korunmak için zincirlerin birbirine eklenmesi seklinde oluşturulmuştur.

SADAK- TİRKEŞ:

Yay ve okların taşınması için kullanılan kılıflardır.

KİRİŞ:

Yay'a takılan ve okun takıldığı ip olan kiriş, eskiden at kılından yapılırdı. Not: Lisede tarih kitaplarımızdan öğrendiğimiz “Türklerde hanedan üyesinin kanı akıtılmaz yayının kirişiyle boğulurdu” cümlesindeki o kiriş, bu kiriş işte.

KEMENT:

Yüksek libredeki yayları kurmaya yarayan kemerdir.

KOL KORUMASI – KOLÇAK:

Ok atarken kolu korumak üzere yapılmış savaş aletidir.

ZİHGİR- OKÇU YÜZÜĞÜ:

Zihgir, ok atarken oku çekiş sırasında baş parmağın yıpranmasını engellemek amacıyla kullanılan savaş aletidir. Görselde Selçuklu Dönemi Türk yapımı zihgirler gösterilmektedir.

NAVEK:

Kısa boyda okların atıcıya zarar vermeden düşmana atılmasını sağlayan boruya denir.

TEBER:

İki el ile tutulmak suretiyle kullanılan savaş aletidir. Görselde 16.-17. yüzyıla ait çeşitli Türk yapımı teberler gösterilmektedir.

YATAĞAN KILICI:

Çeşitli kılıç türleri arasında yapısındaki eğrilik itibariyle savaşlarda diğer kılıçlara üstünlük sağlayan Türk yapımı yatağan kılıcı gösterilmektedir.

SAVAŞ BALTASI:

Günümüzde Topkapı Sarayı Müzesi Silah Koleksiyonu'nda sergilenmektedir.