Hicret

Hicret ve hicran h-c-r kökünden gelir. Hicret “insanın bedenle dille veya kalple başkasından ayrılmasıdır. Muhaceret ise başkasından ayrılmak onları terk etmektir.”

Kişinin kendi inancı ve idealleri için bu ideallerini rahat yaşayamıyor, yaşatmıyorlar ve söyletmiyor, zulüm ediliyorsa gerektiğinde inancını daha rahat yaşayıp, uygulayabileceği bir yere gitmesi, göç etmesidir.

“Her kim Allah yolunda hicret ederse yeryüzünde gidecek çok yer de bulur, genişlik de bulur ve her kim Allah’a ve Resulüne hicret kastiyle evinden çıkar da sonra kendisine ölüm yetişirse muhakkak ki onun ecri Allah’a düşer, Allah Gafur, Rahim’dir. (NİSA 4/100)”

HİCRET; İnkâr ve küfür diyarından kabul ve iman diyarına gitmektir. Mekke’den Medine’ye gidenler gibi gitmektir. İmanı gereği şehvetleri, kötü ahlakı, günahları terk edip onlardan uzaklaşmak, terk etmek, kabul etmemektir. Lut’un (as.) yaptığı gibi, kendi kavmindeki azmış sapmış kişileri ve yaptıkları çirkin eylemleri terk edip Rabbe yönelmektir.

“Bunun üzerine ona sadece Lut iman etti. (İbrahim) de dedi ki: "Ben Rabbime hicret edeceğim. Şüphe yok ki O çok güçlüdür, hüküm ve hikmet sahibidir." (ANKEBUT 29/26)

Çirkin, yalan, yanlış sözleri bırakıp vahye yönelmektir. Kuran ‘a sımsıkı sarılmak ona gitmek, Kur’an’ı terk etmemektir, tersine hicret yapmamaktır. “Resul: Ey Rabbim halkım bu Kur'an'ı mehcur tuttu.” Dedi” FURKAN 25/30 Kur’an’ı mahcur tutmak; Kalp ile terk etmek veya hem kalp ile hem dil ile söylem olarak terk etmektir. Bu en kötü hicrettir.

Davanı, derdini, dinini anlatırken karşılaştığın kişilerin diyeceklerine, ağır sözlerine sabretmek diğerlerinden hecran cemila / güzellikle ayrılmaktır, iyi muameledir yumuşak söz söylemektir. “Başkalarının diyeceklerine sabret, güzellikle onlardan ayrıl.” MÜZZEMMİL 73/10

Her türlü şirkten, küfürden, inkârdan, pisliklerden sakınmak ve uzak durmaktır. ” (Kur’an’ın, onaylamadığı maddî-mânevî, görünen-görünmeyen inanç, düşünce, ahlâk ve davranışlarla ilgili her türlü çirkinlik, kötülük ve) pislikten uzak dur! “ MÜDDESSİR 74/5 HİCRET işte bunlardır.

Hicret anlatılırken, hicret esnasında Âlemlerin rabbine sığınıp her türlü önlem ve tedbirleri alarak yola çıkan Resul niye anlatılmaz bizlere. Resul’ ün yola çıkış/hicret sebeplerinden hiç bahsedilmez. Hicrete çıkarken aldıkları tedbirleri, uygulamaları, yol rehberi seçerken emanet ve liyakate bakıp Müslüman olmasa da ehliyet sahibi, emin birini seçmesi hiç gündeme gelmez. Strateji geliştirip Medine’nin tam tersi istikametinde gidiş yolu/ taktik rotadan gitmesi hiç anlatılmaz ( Sevr mağarasının konumuna bakınız). Yol emniyeti ve güvenliğini sağlamak ve iz silmek için çoban ve sürüsü anlatılmaz bizlere. Bu yapılanlar hepsi Resulün sünneti değil mi?

Bunlar yerine mağara ağzına örümceğin ağ örmesi, güvercinin yuvası ve yuvaya yumurtlama masalı anlatılır. Sen hiç bir şey yapma otur bekle örümcek ve güvercini ağ örsün yuva yapsın. Pasif olmak zihne sokuluyor. Tövbe suresi 40.ayette Allah’ın sizin göremeyeceğiniz şekilde onları koruduk, destekledik demesine rağmen hayır biz gördük oradaydık dercesine uydurup yutturdular bu masalı millete.

“Eğer siz ona (Resul’e) yardım etmezseniz, Allah ona yardım eder. Hani o kâfirler, onu Mekke'den çıkardıkları vakit sadece iki kişiden biri iken, ikisi de mağarada bulundukları sırada arkadaşına "Üzülme, çünkü Allah bizimledir." diyordu. Allah onun kalbine sükûnet ve kuvvet indirmişti ve onu görmediğiniz bir orduyla desteklemişti. Kâfirlerin sözünü alçaltmıştı. Yüce olan Allah'ın kelimesidir. Ve Allah güçlüdür, hikmet sahibidir.” TEVBE 9/40

Hicret yukarıdaki açıklamaya çalıştığımız gibidir. Sadece bir yerden kalkıp başka şehre göçmek değildir. Zulümden adalete, batıldan Hakk’a, şirkten Tevhide, Sahte ilahlardan kaçınıp âlemlerin Rabbi olan ALLAH’ a yönelmektir, insanların kendi elleriyle yazdıkları defterlerden KİTABI KERİME YÖNELMEKTİR / GİTMEKTİR HİCRET. Vesselam.