Proboscis Maymunu, ağaçta yaşayan, Güney-Doğu Asya’daki Borneo adasında bulunan endemik bir türdür. En karakteristik fiziksel özellikleri ise hiç kuşkusuz uzun burunlarıdır. Erkeklerin burnu 10 cm iken, dişilerin burnu da erkeklerden daha kısadır fakat hala diğer primatlara oranla uzundur.
Erkekler uzun burunlarını dişiyi ilişkiye davet etmek için kullanabilir. Bir diğer kullanma amaçları ise hem iletişim kurmak hem de çevredeki tehlikeleri karşı uyarmaktır. Tehlike anında burunları kan ile dolar ve normalde çıkardıklarından çok daha boğuk bir ses çıkarırlar.
Proboscisler genelde grup olarak yaşarlar, bir erişkin erkek, bir kaç tane erişkin dişi ve onların yavruları şeklinde. Fakat çoğunluğu erkek olan gruplar da mevcuttur. Küçük, egemen gruplar halinde fakat toplu bir şekilde yaşarlar. Birlikte seyahat ederler fakat yine de her birey kendi grubundakilerle birliktedir.
Borneo adasında endemik olan bu tür ayrıca Burnei, Endonezya ve Malezya’da da bulunabilir. Genel olarak sahillerde ve nehir kenarlarında yaşarlar. Ayrıca bataklık ormanları, bodur bataklık ormanları, kauçuk ormanları, kalker tepe ormanlar, tropikal ormanlar ve sarp kayalıklarda da bulunabilirler. Suya oldukça yakın yaşamayı tercih ederler yani en sucul primatlardandırlar ve iyi de yüzücüdürler. Su altında 20 metre kadar yüzebilmektedirler. Sucul olmalarından dolayı, bazılarının baş avcılarından olan timsahlardan kaçabilmeleri için ayakları perdeli bir şekilde evrimleşmiştir.
Koruma altına alınan türlerden biri olan Proboscis Maymunu’nun 1977 yılında 6.400 civarında bulunduğu tahmin edilirken, son yapılan sayımlarda bu sayının bine gerilediği görülmüştür. Borneo’da bu türü avlama yasağı getirilmiştir.
