Bugünlerde gündem de olan Acun Ilıcalı’nın konuşması ile ilgili yazmak istedim bu hafta. “Neden erken kalkıyoruz?”

Acun Ilıcalı konuşmasında adeta iç sesime kulak vermiş. Her sabah erken vakitlerde işe başlıyoruz ve bu durum iş hayatımızı monotonluğa sürüklüyor ve yaptığımız işteki verimimizi azalttığını düşünüyorum.

Bu hayattaki her şeyin belli bir çerçevede mutluluk üzerine olması gerektiğini düşünenlerdenim. Her sabah erken vakitlerde kalkmak, sabit saatler arasında çalışmak insanlarda bir süre sonra yaptığı işi para kazanmak için bir zorunluluk olarak algılamasına ve mutsuz olmasına sebep oluyor.

Oysaki yaptığımız işlerde belli zorunluluklara sığdırılmadan çalışmak üretkenliğimizi ve verimliliğimizi artıracaktır. Daha çok mutlu olup daha büyük işler yapmamıza da vesile olacaktır.

Yaptığımız işlerin verimi mutluluğumuzla doğru orantılıdır. Her kişinin verimli olduğu saatler farklıdır. Mesela ben üniversite yıllarımdan beri geceleri ders çalışmaya bayılırım, en parlak fikirler gece gelir aklıma, daha iyi odaklanırım.

Bu durum herkes için tabii ki farklılık gösterebilir. Fikrim uygulanabilir meslek grupları için yaptığımız işlerin görev tamamlama stilinde olup, kişinin o işi belirlenen süre zarfına kadar istediği saat aralıklarında yapmasıdır. Şu an bu evrende bu durum biraz zor gibi gözükse de imkansız değil.

Belki bir gün, ne dersiniz?