Peygamberimiz (sav)‘in çocukların eğitilmeleri ve güzel ahlâk ile terbiye edilmeleri üzerinde önemle durarak, bu konuda birçok tavsiyede bulunup bizlere  yol göstermiş, "Bir baba çocuğuna güzel ahlâktan daha üstün bir miras bırakamaz." buyurmuştur.

Allah’ın hediyesi olan çocuklarımız gözümüzün nuru, gönlümüzün neşesidir. Onları iyi eğitip, güzel terbiye etmek, iyi ahlâklı yetiştirmek  temel görevimizdir. Çocuklarımızın yetiştirilmesinde ve onların topluma kazandırılmasında, iyi insan olmalarında en büyük sorumluluk ailenindir.

Ailenin çocuklarına karşı en önemli vazifesi onları iyi ve güzel  ahlâk sahibi bir yetişmesi için her türlü gayret ve fedakârlığı göstermesidir. Ahlâklı insan rüşvet almaz, yolsuzluk yapmaz, hırsızlık yapmaz, küfürbaz olmaz, yalan söylemez, iftira atmaz, adam kayırmaz, başkasına kötülük yapmaz, kul hakkı yemez...

Çocuğa sorumluluk duygusu vermenin bir yolu da onlara güven vermek ve saygı duymaktır.  Çocuğa gücü yetmeyecek bir görev vermemeli. Çocuk o yükün altında ezilmemeli. Çocuğa köle gibi davranırsak onun kişiliğini zedelemiş oluruz.

Sorumluluk alışkanlığını yerleştirmenin yolu, serbestlik ile disiplinin arasını iyi bulmaktır. Orta yol en iyisidir. Sessiz çocuk, tepkisiz çocuk çok iyi değildir. Arsız olmamalı ama,  pısırık da olmamalıdır.

Sen abdest almayı kitaplardan öğrendin evlat, biz hocamızın eline su dökerek öğrendik der eskiler. Onlarla oturup kalkmak, onları dinlemek, onlarla gezmek... İnsanı toplum yetiştirir. İyi insanların yaşayışlarını görünce, insan iyi insan olmaya heves eder.

Çocuklarımıza küçük yaşlarda doğruları ve güzellikleri öğreterek, kendimiz de onlara güzel örnek olarak, ahlâklı çocuklarla arkadaşlık yapmalarını sağlayarak  bu özellikleri ve güzellikleri kazanmalarını sağlarız. Ağaç nasıl ki yaşken eğilirse, çocukların da ahlâklı olması küçük yaşlarda kazandırılır. Küçük çocukların yanlış davranışları düzeltilmezse, yanlışlarına göz yumulursa  ileride düzeltilmesi zor olur.

Bugünün küçükleri, yarının büyükleri olacaklar. Onları geleceğe hazırlamak en önemli hedeflerimizden biri olmalıdır.  Bir Musevi atasözü: “Ülküler bir yıldıza benzer. Belki o yıldızı tutamazsın ama oraya doğru yürürsün.”

Çocuklarına sahip çıkmayan toplumlar, bunun bedelini çok ağır bir şekilde öderler. Ülke olarak zaman zaman çocuklarımıza sahip çıkmadığımız için, onları zararlı ideolojilerden koruyamadığımız için, çok acı çektik ve çekmeye devam ediyoruz. Geleceğimizin teminatı olan çocuklarımızı, bilgili, çağdaş, milli ve manevi değerlerine bağlı, ahlâki değerlerle yetiştirmeliyiz.

Anne-baba çocuklarına çok iyi bir örnek  olmalılar.  Çocuğunuza vermek istediğiniz iyi davranışları çocuğunuzdan önce siz yaparak iyi örnek olunuz.

Dengeli bir disiplin ortamı oluşturmalı. İyi bir arkadaş sahibi olmalarında yardımcı olmalı ve arkadaşlarıyla nasıl geçinmeleri hususunda onlara bilgi vermeliler.

Çocukları aşağılamamalı,  onlara güven duygusu kazandırılmalı. Aileler çocuklarını iyi ve güzel davranışlara teşvik etmeliler.

Ülkelerin gelecekleri iyi eğitime bağlıdır. Bunu günümüzde daha iyi anlıyoruz. Bir veya birkaç kişi hastalığa karşı aşıyı buluyor milyonları kurtarıyor...

Önemli olan hayırlı bir evlat yetiştirmek ve kalanların bizi hayırla yâd etmesidir.

Çocuklarımız için en iyi yatırım; onlara ahlaki değerleri kazandırmak ve  iyi bir eğitim yaptırmaktır.

BİLGİNİN ÖNEMİ

“Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?” buyurur yüce kitabımız  Kur’an-ı  Kerim. İlk emri “OKU” olan bir dinin mensuplarının bilgi konusundaki  bugünkü konumu maalesef çok gerilerdedir.

Okumaya bu kadar önem veren bir dinin mensuplarının bugün ne durumda olduklarını hepimizin malumu. İslam ülkelerine baktığımız zaman, ülke yöneticilerinin ve alttaki yönetici konumunda olanların emperyalizmin gönüllü köleleri olduklarını, mankurtlaştıklarını görürüz... Bu durumda haliyle ülkelerinin kaderleri bir türlü değişmiyor.

Bugünkü dünya medeniyetine Türkler ve Müslümanlar çok önemli katkılar yapmışlardır. Ama son 200-300 yıl içinde  üzerlerine ölü toprağı saçılmışcasına geri kalmışlardır. İlme önem veren milletler her zaman dünyaya hakim olmuş, diğer milletlere hükmetmişlerdir. Cahil kalan milletler de, diğer milletlerin  gönüllü kölesi olmuşlardır.

Bilgi yönetir, bilgiye sahip olan dünyaya sahip olur, dünyaya hakim olur.

Nobel ödülü alan Aziz Sancar, korona virüsüne karşı aşıyı bulan Uğur Şahin ve eşi Özlem Türeci her Türk’ün övüncüdür, göğsümüzü kabartıyorlar. İHA ve SİHA’ların mucidi Selçuk Bayraktar ve ekibi de bir başka övünç kaynağımızdır.

Kalemle kılıcın mücadelesinde hep kalem üstün gelmiştir. Çünkü kılıç gücünü kalemden almaktadır.

Varlığımızı devam ettirebilmemiz, güç sahibi olmamız ve sözümüzün geçmesi için çok çalışmalıyız.

Merhum Mehmet Akif ne güzel söylemiş, “Zannetme ki ecdadın asırlarca uyudu, nereden bulacaktın o zaman eldeki yurdu!”

Büyük adamları büyük devletler yetiştirir. Atalarımız 3 kıtada at koştururken kılıcın yanında ilme ve alime de önem verdikleri için başarılı oldular.

Hz. Ali (r.a.): “Bilgi aşağıdakileri yükseltir, bilgisizlik yukarıdakileri alçaltır.”

Selçuklularda Nizamülmülk,

Anadolu Selçuklularında  Mevlana, Şems Tebrizi, 

Osman Gazi’nin yanında Şeyh Edebali, Dursun Fakih, Elvan Çelebi

Yıldırım Bayazıt’ın yanında Emir Sultan,

Fatih’in yanında Akşemsettin, Molla Gürani.

Yavuz Sultan Selim’in yanında Zenbilli Ali Cemali Efendi, Kemal Paşazade, İdris-i Bitlisi

Kanuni’nin yanında Ebussuud Efendi

İlim ve alimden uzaklaştıkça yeni eserler, yeni buluşlar yapılmadı, ilmin yerini cehalet aldıkça geriledik ve sonunda perişan olduk.

Eğitimin gayesi; milletin geleceği ile geçmişi arasında köprü kurmaktır. Geçmişin doğrularını da yanlışlarını da yeni nesillere aktarmaktır. Tarihten ibret almaktır. Geçmişi inkar etmek, reddetmek değildir. Gelenin keyfi için geçmişe sövmek değildir.

Her ülkenin milli ülküleri, hedefleri vardır. Hedefe varmak için hedefi iyi belirlemeli, hedefi iyi bilmeli ve iyi odaklanmalıdır. Hedefe varmak için iyi plan yapmak gerekir. Plansız iş yaparsan pusulasız gemiye benzersin, yolunu bulamazsın. İyi plan da iyi eğitimle olur.

200 yıldır içimizde bir aşağılık duygusu var. Bu aşağılık duygusunu atarak  kendimize  güvenmeliyiz.

Cahil kalırsan, mankurtlaşırsan emir alırsın, katiline aşık olur, kendin için yapmadığını başkaları  için yaparsın.