Gece Kuzgunları Oslo’da 1 Mayıs 1990 da kurulmuş bir dernektir. Daha sonra Danimarka’da yaygınlaşmıştır. Danimarka, Grönland ve Faroe Adalarında şu anda 256 yerel dernekleri var.

Danimarkada özellikle küçük yerlerde toplum düzeninde huzuru sağlamak, gençlere rehberlik yapmak, onlara yardımcı olmak, çocukların ve gençlerin rahat gezmelerine yardımcı olmak için sarı yeleklerle dolaşan gönüllü kimseler vardır. Bu kimselere  Gece Kuzgunları denir.

Özellikle çocuklar ve gençler için, gece hayatında görünür bir güvenlik oluşturmaya yardımcı olmak isteyen gönüllülerden oluşmaktadır.

Savunmasız durumdaki çocuklara ve gençlere odaklanarak, çocuklar ve gençlerin hayat sevincinin, refahının ve uyumunun  artmasına katkıda bulunurlar.

Gece Kuzgunları deneyimli bir lider tarafından yönetilen üçlü takımlar halinde ve sarı ceketlidirler. Sokaktaki savunmasız çocukları ve gençlerin şikayetleri varsa dinlerler, onlara yol gösterirler.

Gece kuzgunları polis ve  profesyonel sosyal görevliler değillerdir. Gece kuzgunlarının özel güçleri yoktur, ancak psikolojik etkileri vardır. Polis gibi huzursuzluk vb. şeylere asla müdahale etmezler. Gerekirse profesyonel yardım çağırırlar.

Gece kuzgunları her zaman dışarıda dolaşır. Asla kulüplerde, barlarda, diskolarda vb.yerlere girip kimseye müdahale etmez. Gece kuzgunları yanlış yapan ve suça eğimli çocuklara ve gençlere sağduyulu davranmaları için tavsiyelerde bulunur.

Geçmiş yıllarda Diyanet görevlisi bir imamın bu çalışmalarda bulunması takdirle karşılandı ve başarıları medyada övüldü.

DANCA ÖĞRENMEK İSTEYENLERE DANCA KURSU

Genelde mülteci çocuklarına ve yetişkin mültecilere Danca öğrenmek isteyenlere lisan dersleri verilir. Lisan bilgisinin yanında ayrıca Danimarka kültürünü de tanıtarak o kimselerin ülkeyi tanımalarına ve uyum sağlamalarına yardımcı olurlar. Ders verenler de  o kimselerin geldikleri ülkeyi ve kültürü de tanımış olurlar.

İZCİLİK HAREKETLERİ

Danimarka’da izcilik hareketleri çok yaygındır. Kız ve erkek çocukların katıldığı çeşitli izci grupları vardır. Çocuklarım küçükken izcilere katılmışlardı. Amaç tabiatı sevdirmek, özgüven kazandırmak, yeni şeyler öğretmek, yardımlaşmayı sağlamak, sağlıklı, mutlu bir hayat yaşamayı öğretmektir

İzcilik; gönüllü, uluslararası, üniformalı bir gençlik faaliyetidir. Çeşitli yaş gruplarındaki çocukların ve gençlerin zihinsel, bedensel, sosyal ve ruhsal gelişmelerine katkıda bulunan, yapıcı, yaratıcı yeteneklerinin geliştirilmesi için, bilgi ve becerilerle donatmayı hedefler. İzcilik, öğretim olmaktan çok uygulamalı bilgi ve beceri kazandıran eğitim karakterinde bir faaliyettir. İzcilik 7 ve daha yukarı yaşlardaki çocuk ve genç insanlara karakter gelişimi, yurttaşlık eğitimi, kişisel sağlamlık veren, bilgi, beceri ve davranış açısından onları besleyen bir gençlik faaliyetidir.

Yaparak ve gezerek öğretmektir. Hafta sonlarında bazı zaman yatılı kalırlar, ağaçlara tırmanırlar, uzun orman gezisi yaparlar, doğada yemek pişirirler, karda yağmurda yürürler nasıl korunacaklarını öğrenirler. Bazı el becerilerini yemek pişirmeyi, ateş yakmayı, doğayı korumayı öğrenirler.

LİSE BİTİRME / MEZUNİYET TÖRENİ

Danimarka’da liseyi bitirmek önemlidir. Çünkü gençler için liseyi bitirmek, yeni bir hayatın başlangıcı demektir. Gençler liseyi bitirince şapka giyerler. Şapka giymek bir onurdur. Bu şapkayı hayatları boyunca saklarlar.

Son sınavın ertesi günü sınıf arkadaşları ile  merasim için süslenmiş kamyona binerek neşe içinde şehri dolaşırlar. O hafta korna çalınmasını herkes hoşgörü ve sevinçle karşılar.  Destek olmak için el sallarlar. İki üç gün süren bu eğlencede öğrenciler hep beraber her öğrencinin evini ziyaret ederler. Evde öğrencinin yakınları ve arkadaşları çiçekler ve hediyelerle  gelenleri karşılarlar. Yaklaşık yarım saat kalırlar, yerler içerler,  eğlenirler ve başka bir öğrencinin evine ziyaret için hep beraber ayrılırlar.

Öğrencilerin önemli bir kısmı üniversiteye girmeye hak kazandığı halde ertelerler, değişik işleri denerler, yurtdışına lisan öğrenmeye veya çalışmaya giderek gelecekleri  için bir yol çizerler.

FAKİR ÜLKELERE YARDIMA GİTMEK

Özellikle gençler veya yaşı otuzun altında olanların bir kısmı başka ülkelere giderek oradaki insanlara yardım etmeye giderler. Orada, insanların eğitimine, sağlıklarına, bakımlarına  vb. ihtiyaçlarına yardımcı olurlar. Gidenlere Danimarka devleti az da olsa bir yardımda bulunur.  Danimarka’ya döndükten sonra o kimselerin bu çalışmaları üniversite ve benzeri okullara girmelerinde artı bir puan olur, CV’leri zenginleşir, iş bulmaları  kolaylaşır. Çünkü onların gönüllü  çalışmaları takdir edilecek bir çalışmadır.

Oradan dönünce memleketin kıymetini daha iyi anlarlar. Bir kısmı ideolojilerini veya dinini değiştirir.

KANSER HASTALARINA YARDIM

Çağımızın hastalığı kanser için devletler ne kadar büyük çaba gösterseler de, halk  bunun bilincinde olarak bu hastaların daha iyi tedavi edilmesi için sosyal sorumluluk projeleri geliştirmişlerdir. Pek çok dükkan, market vb. yerlerde meme kanseri için kumbaralar bulunmakta. 

Son 5-6 yıldır misyonerlerin yardım toplamalarının bir benzeri dükkanlar  açılarak yeni veya az kullanılmış eşyalarını koltuk takımından, halısından, kıyafetlerinden  su bardağı ve kahve fincanına kadar bu yerlere getirip teslim ediyorlar. Bu eşyalar satılıp parası kanser hastaları için harcanmaktadır.

BİT  PAZARLARI

Danimarka’da insanların hayat standartları çok iyi. Alkolik, kumarbaz veya serseri değilse fakir yoktur. Buna rağmen ne gıdalar ne de eşyalar mümkün olduğunca israf edilmez. Çok gerekli olmadıkça bir şey satın alınmaz. Bir şeye ihtiyaç kalmamışsa yukarıda adı geçen yardım kuruluşlarına verilir veya internetten satılır.

Bit pazarı dediğimiz özellikle ikinci el eşyaların satıldığı pazarlar nisanın ortasından eylül sonuna kadar her pazar günü kurulur. Halk severek bu pazarları gezerek alışverişini yapar. Bu pazarlarda yeni eşyalar satılsa da genellikle eski eşyalar satılır.

Çocuklar kullanmadığı oyuncaklarını özellikle kendilerine küçülen ayakkabı ve kıyafetleri satarlar. Kazandıkları para ile tekrar yaşlarına uygun oyuncaklar alırlar.

Bazı sınıflar dış ülkelere geziye gitmek için kullanmadıkları eşyalarını satarak sınıf kasasına koyarak ortak harcarlar.

Danimarkalılar için  buradan alışveriş yapmak ayıp değildir. Türkler oradan aldıklarını pek söylemezler ama, Danimarkalılar beğendiklerini alırlar ve oradan aldıklarını da saklamazlar.

Toplumda sosyal  statüsü iyi olan olan bir arkadaşıma oradan alışveriş yapıp yapmadığını sormuştum, “Yaparım hem de çok severim, biliyorum Türkler yapmaz.. Danimarkalılar aldıklarını arkadaşlarına göstermekten zevk duyarlar” demişti.

Son yıllarda burada yaşayan Müslümanlar da,  bulundukları yerlerdeki camilerin   giderleri  veya caminin borçlarının ödenmesine yardım  için kermesler düzenlemekteler. Bu kermesler hem onların bir araya gelmeleri için bir vesile oluyor, hem de yardımlaşmış olunuyor. Korona sebebiyle her taraf kapalı... Kermesler ve bit pazarları artık bir başka bahara kaldı.

Sizlere Danimarka kültüründen güzel örnekleri sundum bu iki bölümlük yazımda. Her milletin birbirinden öğrenecekleri var elbette. Kendimize uyan güzel örneklerden alarak hayatımıza uygulayabiliriz.