Konya yöresi, Türkiye’nin önemli tarım merkezlerinden biri olarak tarih boyunca tarımsal üretimde büyük bir rol oynamıştır. Bu üretim sürecinde kadınların katkısı, çoğu zaman göz ardı edilse de, bölgesel tarım ekonomisinin temel taşlarından biri olmuştur. Geleneksel tarım uygulamalarından modern tarıma geçiş sürecinde kadın emeği, hem aile çiftçiliğinde hem de kooperatifleşme gibi yeni üretim modellerinde kritik bir unsur olarak öne çıkmaktadır. Konya, özellikle geniş tarım arazileri ve iklim koşulları nedeniyle buğday, arpa, şeker pancarı ve meyvecilik gibi birçok tarımsal faaliyetin merkezi konumundadır. Tarımsal faaliyetlerin yoğun olduğu bu bölgede kadınlar, ekim, hasat, bakım ve işleme süreçlerinde aktif olarak görev almaktadır. Küçük aile işletmelerinde kadınlar, genellikle tarımın sürdürülebilirliğini sağlamak adına geleneksel yöntemleri sürdürürken aynı zamanda modern tarım tekniklerini öğrenmeye ve uygulamaya açık bir profil sergilemektedir. Tarımsal üretimin yanı sıra hayvancılıkta da kadın emeği oldukça yaygındır. Konya’nın kırsal bölgelerinde kadınlar, süt sağımı, hayvan bakımı, yem hazırlama ve ürün işleme gibi işlerde önemli bir rol üstlenmektedir. Kadınların tarımsal üretimdeki yerini anlamak için geleneksel ve modern tarım uygulamalarının bir arada nasıl şekillendiğine bakmak gerekir.

Özellikle Konya Ovası’nda suyun etkin kullanımı ve kuraklıkla mücadelede kadınlar, geçmişten gelen bilgi birikimleriyle toprağın verimliliğini koruma adına çeşitli yöntemler geliştirmiştir. Günümüzde ise kadınların tarımsal bilgiye erişimini artırmak için çeşitli eğitim programları ve kooperatifler devreye girmiştir. Tarım ve Orman Bakanlığı’nın desteklediği projeler, kadın üreticileri bilinçlendirmeye ve ekonomik olarak daha güçlü hale getirmeye yönelik çalışmalar yürütmektedir. Örneğin, kadın girişimcilerin organik tarıma yönlendirilmesi ve yerel pazarlarla bağlantı kurmaları, ekonomik bağımsızlıklarını kazanmalarında önemli bir etken olmaktadır. Kadınların tarımdaki görünmez emeği, sadece üretimle sınırlı kalmayıp sosyal yapının sürdürülebilirliğini de sağlamaktadır. Kırsal kalkınmanın en önemli dinamiklerinden biri olan kadın emeği, özellikle aile işletmelerinde nesiller arası bilgi aktarımını sağlayarak bölgesel tarımın sürekliliğini güvence altına almaktadır. Ancak, kırsal alanda yaşayan kadınların karşılaştığı zorluklar da göz ardı edilmemelidir. Kadınlar, çoğu zaman kayıt dışı çalıştıkları için sosyal güvenceye erişimde sorunlar yaşamakta, tarımda kullanılan makinelerin erkek iş gücüne yönelik tasarlanmış olması gibi yapısal engellerle karşılaşmaktadır. Bununla birlikte, kadınların finansal desteklere erişimi konusunda da çeşitli kısıtlamalar bulunmaktadır. Konya’da kadınların tarımdaki yerini daha da güçlendirmek için kooperatifleşme önemli bir fırsat sunmaktadır. Kadın üreticilerin bir araya gelerek kurduğu kooperatifler, onların hem ekonomik hem de sosyal güçlenmelerine katkıda bulunmakta, pazarlama ve üretim süreçlerinde daha etkin olmalarını sağlamaktadır. Özellikle Konya'nın bazı ilçelerinde kadın girişimciliğini teşvik eden projeler, tarımsal kalkınmanın cinsiyet temelli adaletli bir yapıya bürünmesine katkı sağlamaktadır. Kadın üreticilerin, tarladan sofraya uzanan süreçte daha fazla söz sahibi olmalarını sağlamak adına devlet destekleri, sivil toplum kuruluşları ve özel sektör iş birliği ile geliştirilen projeler, bölge tarımına olumlu katkılar sunmaktadır. Kadınların tarımdaki rolü sadece ekonomik bir mesele olmaktan öte, kültürel ve sosyal bir dönüşüm sürecini de beraberinde getirmektedir. Geleneksel tarım bilgisinin modern tekniklerle harmanlanması, kadınların üretim sürecindeki etkinliğini artırarak sürdürülebilir tarım uygulamalarını desteklemektedir. Ayrıca, kırsal kalkınmada kadın emeğinin desteklenmesi, göçü azaltarak yerel ekonominin güçlenmesine de katkı sağlamaktadır. Konya tarımında kadınların izi, bölgenin ekonomik yapısının geleceğini belirleyen önemli bir faktördür. Kadınların bilgiye erişimini artırmak, finansal ve sosyal haklarını güvence altına almak ve tarımsal üretimde daha fazla söz sahibi olmalarını sağlamak, sadece bireysel kalkınma açısından değil, Türkiye’nin genel tarım politikaları açısından da büyük bir önem taşımaktadır. Bu nedenle, bölgesel tarım politikalarının oluşturulmasında kadın emeğinin daha görünür hale getirilmesi ve desteklenmesi, sürdürülebilir kalkınma hedeflerine ulaşmada kritik bir adımdır.