Ağlatan gülmezmiş!

En çok sevdiğim ve hayatımda kendime düstur edindiğim sözlerden birisi de "ağlatan gülmezmiş!" sözüdür. Belki en çok hacizlik, çek senet gibi durumlarda kullanılan bir söz ama daha derin anlamları var. Kısıtlanamayacak kadar çok fazla alanda kullanılıp hayat felsefesi yapılmalı.

Zira dünyanın kendi adaleti olduğu ve bazı şeylerin hesabının ahirete kalmadan bu dünyada verilmek zorunda kaldığı hatta çok acı faturaların ödendiği bir gerçek.

Hani hep deriz ya bu dünyanın da bir adaleti var. Eden eninde sonunda bulacak ve bu dünyada da gerçek dünya olarak gördüğümüz ahirette de yaptıklarının hesabını verecek.

Başkalarına zulmeden, sıkıntı veren, çile çektiren kimselerin kötülükleri karşılıksız kalmıyor, kalmayacaktır. Günün birinde bu dünyada ya da öteki dünyada kendisine döner, yaptıklarının cezasını mutlaka çeker. Biz ilahi adaletin olduğuna inanırız. Allah mazlumun, garibin, zulme uğraşmışın hakkını verecek, ona zulmeden de hesabını soracaktır.

Fani yaşantımızda ne imtihanlarla, çilelerle haksızlıklarla karşı karşıya kalıyoruz. Taa çocukluktan başlayarak evde, arkadaş ortamında, okulda, iş yerinde, sosyal yaşantımızda göz göre göre hakkımız yenmedi mi? Hepimizin başına gelmiştir. Mutlaka kul hakkı alacağımız ya da tam tersi ödeyeceğimiz bir hak vardır. Sultan Süleyman’a bile kalmayan bu dünyanın kendi adaleti olduğunu söylemiştik. Elbette çıkıyor, çıkacak. Hak yiyen, hırsızlık yapan, hukuk gaspeden bunun bedelini mutlak suretle ödeyecek. Bu kadar basit. Başka hesap yapmaya gerek yok.

Ey Ademoğlu! Unutma yarına kalır ama yanına kalmaz. Yaptığımız her haksızlığın, aldığımız her ahın bedelini ödemek zorundayız. Bundan kaçış yok! Elbette hesap gününde büyük hesaplaşma olacak ama bu dünyada da ağlatanın gülemeyeceği bir gerçek var. Ama kendinden ama çocukların bu çıkacak.

Öyleyse fırıldak olmaya, mazlumun, garibin hakkına girmeye gerek yok. Bize emanet edilen işin de hakkını vereceğiz, yaptığımız işin, döktüğümüz alın terinin de karşılığını bekleyeceğiz. Devlet yönetenler tebaaya, idareci altındaki personele, patron işçisine, işçi işine, öğretmen öğrencisine adil davranmakta. Kısaca herkes “adalet”in ipini sıkı sıkıya tutarsa tüm sorunlar kendiliğinden çözülecek. Yarına bırakılacak hesap kalmayacaktır.

Kalın sağlıcakla…