Saygı, özsaygı ve sevgi çok önemli kavramlar. Çocuklarımıza öğretmemiz gereken önemli belki de en öncelikli kavramlar bunlar. Bu kavramları çocuklara öğretmek, onların kişisel gelişimlerini, ilişkilerini ve genel yaşam tatminlerini olumlu bir şekilde etkileyebilir. Özsaygı ise hepsinden önce gelir. Nedir özsaygı? Ne anlamalıyız özsaygı kelimesinden? Nasıl yeşertmeli, nasıl inşa etmeliyiz bu kavramı çocuklarımızda.

Özsaygı kişinin kendini değerli görmesidir, kendini tanıması, güçlü ve zayıf yönlerini kabul etmesi ve tüm varlığı ile var olmasıdır önce kendi dünyasında. Kendine saygısı olan, kendi varlığının bilincinde olan, kendini tanıma olgunluğunda olan çocuklar aynı zamanda özgüvenli de olurlar.

Özsaygı öncelikle ebeveynlerin çocuklarına verdikleri, gösterdikleri ve hissettirdikleri değer ile paraleldir. Özsaygı genellikle bireyin çocukluk döneminde ebeveynlerinden aldığı değer ve destekle şekillenir. Ebeveynler, çocuklarının özsaygısını olumlu veya olumsuz bir şekilde etkileyebilirler. Özsaygı, yaşam boyu sürekli bir gelişim süreci içindedir ve çocukluk dönemi bu sürecin temelini oluşturur. Ebeveynler çocuklarına sağlam bir duygusal temel ve değer verme pratiği ile çocukların özsaygısını güçlendirebilir. Ancak özsaygı, sadece ebeveynlerden değil, aynı zamanda okul, öğretmen, arkadaşlar, çevre ve kişisel deneyimler gibi diğer faktörlerden de etkilenebilir. Özsaygı için bazı minik tavsiyeleri şöyle sıralayabiliriz.

Sevgi, saygı ve Kabul: Ebeveynler, çocuklarına sevgi ve kabul gösterdiklerinde, çocuklar kendilerini değerli hissederler. Bu sevgi ve kabul, çocukların kendi değerlerini anlamalarına ve özsaygılarını geliştirmelerine yardımcı olur. Ebeveynlerin de çocuklarına sevgilerini hissettirmekle birlikte saygı da duymaları gerekmektedir. Çocukların onlardan ayrı bir karakter geliştirdiklerini, birey olduklarını hissetmeye ihtiyaç duyarlar.

Olumlu Geribildirim: Ebeveynler, çocuklarının başarılarını ve çabalarını takdir etmeli ve olumlu geribildirimde bulunmalıdır. Bu, çocukların özsaygılarını artırabilir.

Eleştiri ve Utandırma: Olumsuz eleştiriler ve utandırma, çocukların özsaygısını olumsuz etkileyebilir. Ebeveynler, çocuklarını eleştirirken yapıcı ve destekleyici bir dil kullanmalıdır.

Sorumluluk ve Özgüven: Ebeveynler, çocuklarına sorumluluk vererek ve onların bağımsızlıklarını teşvik ederek özgüvenlerini artırabilirler. Bu da özsaygının gelişimine katkıda bulunabilir.

Model Davranış: Ebeveynler, kendi davranışlarıyla çocuklarına örnek olurlar. Ebeveynlerin kendi özsaygıları yüksekse, çocukları da bu davranışları öğrenme eğiliminde olabilirler. Ve bence bu madde belki hepsinden önce gelir. Anne baba olarak özsaygı konusunda kendimizi bir tartıya çıkarabiliriz. Kendini geliştiren ebeveynler aynı zamanda aynı paralelde çocuklarını da çeker yükseltirler.

Çocuklarda saygı kavramını geliştirmek, onların sağlıklı bir şekilde topluma uyum sağlamalarına, daha mutlu ve farkında olmalarına yardımcı olur.

Unutmayın ki çocuklar, davranışlarına şekil verme sürecinde model alarak ve sürekli tekrarlamalarla en iyi şekilde öğrenirler. Saygılı davranışlarınızla onlara iyi bir örnek oluşturarak, saygı, öz saygı konusunda yardımcı olabilirsiniz.

Toplumsal olarak saygı kelimesini sözlüklerden çıkarıp yaşantımıza yansıtmamız gerekmekte. Her geçen gün buna daha çok ihtiyaç duymaktayız. Geleceğimizin teminatı çocuklarımıza saygı duymaz ve saygı duymayı öğretmezsek geleceğimizden güzellikler umut etmemiz beyhude olur.

Umut dolu, sevgi dolu, saygı dolu yarınlar dileğimle…