Acı üstüne acı yaşıyoruz. Millet olarak ne zaman rahat nefes alacağız bilmiyorum. Sürekli bir imtihan ile sınanıyoruz. Son yıllarda şöyle bir geriye baktığımızda şehitlerimizin acısı, depremlerde yitirdiklerimiz, maden kazaları, bina çökmeleri, otel yangınları… Yok yok ne yazık ki ağır sınavlara tabiyiz. Elbette coğrafi açıdan zor bir yerdeyiz. Anadolu, tarih boyunca hep stratejik bir nokta olmuştur. Bu topraklar nice cenkler görmüş adeta kanla sulanmış topraklar… Ayrıca komşulara baktığımızda işimiz her dönem farklı bir zorluğa kalmış.

Ama iş coğrafya ile komşular ile de sınırlı kalmıyor. Bir de içeride yaşadıklarımız var. Ne yazık ki deprem kuşağında bir ülkeyiz. Son yüzyılda da büyük yıkıcı depremler yaşandı. En son iki yıl önce Kahramanmaraş merkezli iki büyük deprem yaşandı. 50 bin insanımızı kaybettik. Binlerce yaralı vardı. Binlercesini de enkaz altından çıkarıp yeniden yaşama bağladık.

Ama yetmiyor. Her geçen gün farklı bir hikaye ile acılarımıza yenileri ekleniyor. Bir bakıyorsunuz büyük bir trafik kazası bir bakıyorsunuz patlama bir bakıyorsunuz yangın…

En son Konya’da 4 katlı bir apartman çöktü. Tam 31 senedir ikametin olduğu bir apartman… Bir akşam ansınız çöküverdi. Kimse bilmiyor. Apartman niye çöktü, kolon mu kesildi başka bir şey mi var?

Bildiğimiz tek şey facia çok ama çok ucuz atlatıldı. Çok şükür ki zamanında tehlikeyi fark eden birkaç genç apartman sakinlerinin tahliye olmasını sağlamış. Değilse 79 kişinin yaşadığı bir apartmanda büyük acılar yaşanabilirdi. Tıpkı Zümrüt’te olduğu gibi…

Bitecek mi? Elbette bitmez. Çünkü mental açıdan bir problem var. İnsanların para kazanma hırsı, tedbirlerin alınmaması, denetimlerin eksik yapılması ya da hiç yapılmaması…

İnsan hayatına daha fazla kıymet verdiğimizde, kurallara sadık kaldığımızda, işimizi doğru ve düzgün yaptığımızda her şey daha iyi olacak. Aksi takdirde yeni acılar farklı boyutlarda farklı mekanlarda farklı hikayelerle yaşanmaya devam edecek.

Artık bir yerde bu hikayenin tersine çevrilmesi lazım. Bu böyle gitmez, gitmemeli.

Yaptığımız işleri milli ve manevi ahlak çerçevesinde yaparsak sorunları da asgariye indireceğiz.

Her şeyi devletten beklemeden önce vicdani olarak işin hakkını vermeliyiz.

Allah sonumuzu hayretsin. Milletçe yeni acılar yaşamamak ümidiyle kalın sağlıcakla..