Kitap okurken kendimi kaybetmeye bayılanlardanım ben de. Yaşadığın hayatın stresinden, sıkıntısından uzaklaşmak için yapılacak en huzurlu şey kitap okumak. Sayfaların arasına ayraçla birlikte aklımın bir kısmını da bırakıyorum sanki. Sonrasını merak ederek yaşama heyecanı ile bittikten sonra çöken hüzün en sevdiğim duygularım.

Bu duyguların yoğunluğunu gerçek kitap bağımlıları anlayacaktır. Hayatınızın bir kısmını kitaplarla geçirmek sonsuz öğrenmeyi de beraberinde getiriyor. Kaç yaşında olursa olsun insan o sayfalarla kendisini geliştiriyor. Ve en güzel sohbetler saatlerce konuşulan kitaplar oluyor. Bu zamana kadar gerçek dostlarım aynı satırlar hakkında saatlerce konuşabileceğim insanlar oldu hep. Çünkü bazı duygular konuştuğunda değil, kalemle döküldüğünde daha anlaşılır oluyor.  

Bazen bir kitabı o kadar seviyorsun ki bir defa okumak yetmiyor. Bunu sen de muhakkak okumalısın diyorsun ve bence tam olarak burada kalbini açmış oluyorsun o insana. Aynı satırlarda kaybolabildiğin insan, hayatında nadir bulacağın insanlardan oluyor ve bu yüzden “dost” denen şey çok nadir. Bir iki kişinin varlığı diğerlerinin yokluğunu aklına bile getirmiyor bazı zamanlarda. Bazı anlar hiç bitmesin ve o sohbet saatlerce devam etsin istiyoruz.

Kitap seçmeye zorlandığım zamanlarda dostlarıma “sen ne okuyorsun” diye sorup fikir aldığım zamanlarım var. Çünkü biliyorum onların içinde kaybolduğu kitap beni de etkileyecek.

Bazen de satırlarında kaybolduğum yazardan esinleniyorum. Yazılarından etkilendiğim insanın etkilendiği yazıları takip ediyorum. Ve bu sonsuz döngü devam ediyor hep. Daha fazla vaktim olsa bile yetmeyecek aklımda biriken kitapları okumaya.

Sanki hepsi bir yerlerde keşfedilmeyi bekliyor bizim tarafımızdan. Şimdilerde “e kitap okuyucu” devri başladı. Daha taşınabilir olduğu öne sürülse de ben kitapların kokusuna aşık olanlardanım. Sayfasına çizik atmaya kıyamam ama yine de bir ekrana bakmayı tercih edemiyorum. Sanırım bir tip bağımlılık bu sayfalara karşı. Dünyanın en güzel bağımlılığı.

Umarım bu öğrenme tutkusu her zaman devam eder ve her zaman kitap fuarlarında öncekinden daha çok kuyruk oluşur.

Her şehrin meydanlarındaki duraklarda birer kütüphane görme hayalimi bırakıyorum bu hafta da buraya.

Günaydın

Mutlu günler,

Huzurlu haftalar…

Hangi vaktinize denk geldiysem o vakitte bir gülümseme bırak umuduyla, ben yazarca hoşbuldum.