Ve Merhaba,

Yazarca ben, yine geldim.

Günlerdir kendi kendime kurduğum diyalogları size dökmeye geldim. Hiç durmadan bana fısıldamaya

devam eden düşüncelerimle savaşıyorum. Dış dünyadan sıyrılıp tek yaşıyorum bazı zamanlarda ve bu

durumu bir nevi terapi olarak görüyorum kendime.

Bazı kalabalıklar yeterli olmuyor yalnızlığımızı gidermeye. Bazı günlerde koca dünyada tek başına

yaşıyor insan. Kalabalıkta en çok kendimizi ihmal ediyoruz, oysa en çok içimizi duyup dinlemeye

ihtiyacımız var. En zor zamanları atlatabilmemizi sağlayan en güzel terapi tavanı izlerken dalınan

düşüncelerimiz çoğu zaman

İLACIMIZ YETERİNCE YALNIZLIK

Çok yoğun acılarımızı dahi zamanla atlatıyoruz. Bazı yaraların kapanmasının tek yolu üzerinden geçen

zaman oluyor. Yine kendimize kalınca güçleniyoruz, en güzel tecrübelerimiz en afilli yalnızlıklarımızın ardından geliyor.

Diğer türlü kalabalığa karışıyoruz acımızı unutup sanki hiç olmamış, hiç yaşanmamış gibi yapıyoruz.

Ama o da bir yere kadar gidebilmemize yardım ediyor sadece. Zaman geçince tekrarlanıyor yaşanan

tüm acılar. Bir yerlerde patlayan lastik gibi kalakalıyoruz ve bizi gören herkes şaşıyor halimize.

Acılarımız için de yeni değildi diyorlar, o yaşanalı çok oluyor deniyor. Yani siz bilmeyince kimse

bilmiyor acınızın kabuğunu.

İnsan yine en çok kendine ilaç, kendine dost.

DUYGU YÜKLÜ HAYAL BALONCUĞU

En yoğun yaşanan yalnızlık duygular. Dışarıda görünenden apayrı bir dünya var içimizde.

Gülümsemeyi kendimize gard olarak kullanmayı da öğrendik zamanla. Zayıflıklarımızı cebimize

koyduk ki kimse görmesin onları. Yine en güzel dünyayı içimizde sakladık, en güzel hayallerimizi

anlatmaya dahi korkar olduk, bencilleştik belki de.

O hayaller tek başına çabalayınca olacaktı, emek emek yürüdüğün yolları başka kim bilebilirdi ki, dedik. İç dünyamıza gömüldük daha da.

Ama en güzel duygular sesli olanlar, dışa vurulanlardı. Hissettiklerini açık açık anlatmayı başarınca

anlaşılırdı insan. Seviyorsa sevdiğini söylemeliydi, üzüldüğünde dile gelmeliydi. Tek kişinin kaldırması için fazla ağır baya duygular. Tek omuz için fazla büyük.

En güzel tedavi kendi içimizde saklıyken hafiflemenin en güzel yolu duyguların dile gelmesi oluyor

insana.

Günaydın

İyi günler,

Huzurlu akşamlar.

Hangi vaktinize denk geldiysem o vakitte bir gülümseme bırakmak umuduyla bir yazarca geçti

buralardan.