Biraz geç de olsa bir yılı geçkin zamandır burada olduğumu fark ettim. Aklımın içinde dönüp duran soruları döküp, içimi açtığım bir yer bulduğumu ve satırları okuyan herkesin benim sadece yazılarıma döktüğüm tarafımı tanımaya başladığına inanıyorum. Devamlı okuyan ve bir şekilde bana geri dönüş yapan insanları biliyorum ama asıl merak ettiğim hayatlarımızın birbirinden uzak olduğu insanların okuduğunda ne düşündüğü oluyor.  Olaylara farklı açılardan bakabilmeyi de görüş farklılıklarını bana açan ve tartışabilen insanlardan öğreniyorum çoğunlukla, çünkü dünyaya sadece kendi gözlük çerçevenizden bakmak çok fazla doğruyu kaçırmanıza sebep oluyor.

Son zamanlarda kendi kendime konuştuğum konulardan en güncel olanı, ihtiyacımız olduğu zaman sevildiğimizi duymak. Bunu sadece eş veya sevgili olarak değil, yanımızda olmasını istediğimiz herkes için gerekli olduğunu düşünüyorum. Dışarıdan ne kadar güçlü, yıkılmaz duvarlı görünsek de yaşadığımız olayları her zaman çok da güçlü atlatamadığımız gerçeği var. Bu durumda gerçek duygularımız kendimizle kaldığımızda ortaya çıkıyor. Sevildiğinin ne kadar farkında olursa olsun en çok tökezlediği zaman duymak istiyor insan, ayağa kalkmak için kendine sebep ararken duyduğu iki kelimenin beklenenden daha çok etkisi olduğuna şahit oluyor.

Filmlerin romantik sahnelerini atlayan, uzun mesajları okumaya katlanamayan ve klasikleşmiş ne varsa uzak durmaya çaba harcayan birisi olarak benim bile durup düşünmeme sebep oldu bu konu, bunun farkına geç varmış olsam da sevildiğinin farkında olan her insanın daha mutlu, daha güçlü olduğuna şahit oldum. Bu yüzden bazı zamanlarda ertelemeden veya beklemeden kurulan cümlelerin sandığımızdan çok daha anlamlı olduğuna inanıyorum.

Bu haftayı da sevgi dolu cümlelerimizle kapattığımıza göre diğer salıya kadar kendinize iyi bakın.

Günaydın,

İyi öğlenler,

Huzurlu akşamlar.

Gününüzün hangi vaktine denk geldiysem o vakitte bir gülümseme bırakabilmek umuduyla bir yazarca geçti buradan.