Evet, konu Konyaspor olunca bu sezon çok da şaşırmıyoruz. Geçeriz dediğimiz maçlara takılıyor, takılırız dediğimiz maçları da geçiyoruz. Sezon başından beri bu gelenek çok da bozulmadan devam ediyor. Ligde, hatırı sayılır bir puanın var ama hala araftasın. Ligin sonu da adım adım tüm heyecanıyla yaklaşıyor ve garanti olsun diye altı puana ihtiyacın var. Ama biz bunu bir türlü başaramıyoruz. Son virajda özellikle Ankaragücü ve Kayseri maçı, skor tabelasına bakılırsa bizim açımızdan abartı olmayacaksa fiyasko da denilebilir. Hocanın asıldığı bariz görünüyor. Müsabaka sırasında, öncesi ve sonrasında ki hal hareket tavırlarıyla aslında başarıya ne kadar da aç olduğu vücut diline yansıyor.

Lakin hocada ki o sinerjinin takımda tam anlamıyla olmaması, gerçekten bana ilginç geliyor. Nitekim son haftalarda ki takımın yeşil sahada ki hali, sezon bitse de gitsek modunda bizlere yansıyor. Beklentim zaten düşüktü. Sezon başından bu yana yer yer mantıkla değil duyguyla yoruma kalktığım zamanlar dışında gerçeklerden hiç kopmadım. Yani puan tablosunda ki yerimizi aslında bir nebze yadırgamıyorum. Beklediğim durumdu lakin son haftalar yaklaştıkça o 45 puan bandını da biran önce insan görmek istiyor.

Ankaragücü, Kayserispor, Rizespor buna müsait haftalardı ve biz ıska geçiyoruz. Rize maçından sonra fikstür bir tık daha zorlaşıyor ve Karadeniz ekibinden puanlarla dönmüş olursak sonrasında alacağımız puanlar gelecek sezon için umut olacaktır. Söylenecek fazla söz de kalmıyor. Birkaç haftadır takım tıkanınca bizim de üzerine koyacağımız çok fazla bir kelam kalmıyor. Rutin söylediklerimiz tekrara düşerken galibiyet gelmeyince de kuyuya attığımız taşın sesi de çıkmıyor. Umarım bu hafta Rize maçından sonra sesimiz daha gür çıkar diyeceğim de onlar da son altı haftada 11 puan topladılar. Kolay olmayacağı kesin lakin bildiğimiz gibi de olmasın. Geçeriz deyip de takılmayalım vesselam.