“Alanyaspor'u tebrik ediyoruz.” Recep Uçar, müsabaka sonrasında ev sahibi takımı tebrik etti. Evet, hepimiz Alanyaspor'u tebrik edelim etmesine de peki bize ne diyelim? Yeni bir yıla adım attığımız bu günlerde maalesef bizde değişen bir şey olmamış. Oysa ki kendi adımıza yaklaşık yirmi gündür sahalardan da uzaktık ki bu süreç bize artı bir değer katmamış. Ligde son olarak Rize deplasmanına çıkmıştık ve sahada nerdeyse son yılların en kötü Konyaspor'una şahit oldum. Alanya'da da durum çok farklı değildi. Hoca, Rize deplasmanındaki kadroya ve saha içerisindeki dizilişe dokunmuş olsa da oyun yine kalitesiz ve keyifsizdi. İlginçtir ki ikinci yarının başlarında iki farklı skorla geriye düştükten bir süre sonra hoca ciddi anlamda rotasyona gitti ama maçın bitiş düdüğüyle birlikte sadece farkı bire indirebildi.

Sorun şurada ki ev sahibi takıma nazaran topa onlardan daha fazla sahip olurken ve haliyle top ayağımızdayken kayda değer bir şey yapamıyoruz. Stabil bir görüntü, yavaş akan bir oyun ve kalitesizlik yüzümüze buram buram çarpıyor.

Duran top organizasyonu ile skora oynamak bizi nereye götürür veya götürecek ki bunu da yapamıyoruz. Kanattan oynayıp üçüncü bölgeye yapılan ortalar da yerini bulmayınca işimiz artık tamamen şansa kalıyor.

Sezon başında santrafor dedik Umut alındı. Evet, geldiğimiz noktada Umut'a umut bağlamak başlı başına hata olur ki zaten çoğunlukla attığımız golleri de bize puan getirmesi beklenen oyuncu grubunun dışındaki oyunculardan buluyoruz.

Takım garip bir sarmalın içerisinde adeta tavuk mu yumurtadan çıkar, yumurta mı tavuktan çıkar misali debelenip duruyor. Bir şekilde bir an önce bu sarmaldan kurtulmak gerekiyor.

Perşembe günü Çorum'da kupa maçı var. Akabinde burada Fenerbahçe'yi ağırlıyoruz. Ve böylelikle sezonun ilk yarısını bitirip kongreye gidiyoruz.

Sahada değil belki ama saha dışında bir hayli hareketli günler camiayı beklerken umarım bizi bu sarmaldan çıkarıp kurtaracak bir karara da imza atılır. Yoksa rahmetli Ferdi Tayfur'un da dediği gibi içimiz daha çok yanar. Vesselam