Uzun zamandır beklediğimiz, özlediğimiz, arzu ettiğimiz ortama nihayet ulaştık. Pandeminin hayatımıza girmesiyle birlikte bazı alışkanlıklarımız değişmişti. Tabi, omuz omuza tribünlerden izlenen maçlar da bu sebeple ağır darbe almıştı. Süreç, yeniden normale dönüyor ki nihayet otuz binin üzerinde bir taraftarla muhteşem bir atmosfer oluştu. Tribünün, aslında futbol seyir zevkine ne kadar büyük bir katkısı olduğuna bir kez daha şahit olduk diyebilirim. Ama? Şöyle de bir durum var ki Konyaspor da bir süredir iyi oynasa da puan kaybediyor. Sivas'a tek golle talihsiz bir şekilde mağlup olduktan sonra camia için bir kırılma anı oluşmuştu. Can Ahmet'i kaybetmiş ve akabinde nasıl bir sürecin bizleri beklediğini tahmin etmek oldukça güçtü. Bu zor süreçte Adana Demir, Altay ve Giresun'u tek golle geçmeyi başardık ki bu çok önemliydi. Kıran kırana geçen kupa mücadelesinde Karagümrük'e dört gol atmış ama kalemizde gördüğümüz beş gole de engel olamayınca kupanın dışında kaldık. Tabi lig şampiyonluğuna yön verecek maçta, kupadan elenmenin verdiği mental çöküşle Trabzon'a da kaybettik. Bizim gibi bir camia için büyük bir baskıydı ki tecrübe ediniyoruz. Olağanüstü bir durum olmazsa artık 14.haftadan beri sahip olduğumuz lig ikinciliğini koruma mücadelemiz sürecekti. Tecrübe edindiğimiz bu baskı, bu maç öncesinde kalemizde gördüğümüz 3 maçta 11 gol olarak ortaya çıktı. Oysa ki sezon boyunca yani 25 maçta 17 gol yemişti ki 3 maçta 11 gol yemek absürt kaçtı. Hele ki bu sezonun şimdiye kadar ki yol kazası dediğimiz Alanya maçına hiç değinmek istemiyorum. Tabi devre arasında transfer sürecinin de iyi değerlendirilememesi çok büyük etkendi. Trabzon arayı açarken biz yerimizde sayıyor, bizim altımızda bize yaklaşıyordu. Avrupa kupalarında Barcelona ile eşleşen, Gomis ile kötü gidişatına dur demek isteyen Galatasaray konuğumuzdu ki Alanya maçına kıyasla çok daha derli toplu bir oyun vardı sahada. Alanya maçı skor anlamında bu sezonun en kötü mağlubiyeti olmasına karşın Galatasaray maçı bu sezonun en iyi oyunu değil, aksine alışageldiğimiz Konyaspor'u izledik. Kendinden emin oyunuyla farkın açılması da mümkündü ama birkaç pozisyonda skor avantajını kullanarak şımardık desem yanılmış olmam. Derin bir nefes aldığımız bu hafta da yaptığı koreografi ile ilklere imza atan, Konyaspor'un sembolü Nalçacılılar taraftar grubuna, verdiği destekle nabzı yeşil beyaz renklerle atan ve tribünleri dolduran o koca yüreklere, sahada terinin son damlasına kadar layıkıyla mücadele eden tüm kardeşlerimize bu maç özelinde ayrıca teşekkür ederim. Vesselam