Azerbaycan, tarih içerisinde birçok halklar tarafından hâkim olunmak istenen bir coğrafyada bulunur. Toprakları pek çok devletin çatışmasına sahne olmuştur.

Azerbaycan tarihi Oğuzların, Selçukluların, Moğolların, Arapların, İranlıların, Osmanlıların, Türkiye’nin, Çarlık Rusya, Sovyetler ve günümüz Rusya’sının tarihinden bağımsız olarak incelenemez. Azeri Türkleri 17 Kasım 1991’de SSCB (Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’nin dağılması ile)bağımsızlığa kavuştu. Azerbaycan’ın bağımsızlığını tanıyan ilk ülke Türkiye Cumhuriyeti oldu. Günümüzde Azerbaycan Rus etkisinden kurtularak kendi ayakları üzerinde durmaya çalışan bir ülke olarak ilerlemektedir. Tabi eski yönetim ve sentetik yöntemlerle bölgede oluşturulan Ermenistan, bir anda Azerbaycan Devleti topraklarına işgale başladı, Dağlık Karabağ bölgesine ve hemen kendi vatandaşlarını yerleştirerek bölgenin etnik yapısına müdahalelerde bulunmaya başladı.

Tabi bu dönemde, Azerbaycan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'ne bağlı Dağlık Karabağ Özerk Oblastı'nın Ermenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'ne bağlanmasını isteyen, Ermeniler ile bunu kabul etmeyen Azeriler arasında başlayan ve Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra Azerbaycan ile Ermenistan arasında çatışmaya dönüşen Şubat 1988-Mayıs 1994 tarihleri arasında süren meseledir. Bu tarihten sonra ise tamamen siyasi ve uluslararası platformlarda çok büyük mücadeleler verildi. İşgalci devletin bu topraklardan geri çekilmesi konusunda ancak bir arpa boyu yol katedilemedi.

Tabi bütün bu görüşmeler dünyanın gözü önünde gerçekleşti ve yapılan açıklamalardan İşgalci Ermenistan’ın hiçbir uzlaşmaya, anlaşmaya yanaşmadığını hepimiz şahit olduk. Ve o günlerde yurtlarından, canlarından edilen masum onlarca insanımızı, rahmetle yad ediyoruz. Hele ki Hocalı da dünyanın gözü önünde, hunharca kadın, çocuk, yaşlı demeden canlarına kıydıkları 613 insanımızın, kanları yerde kalmadı. Ama bu acı da içimizden çıkmıyor. Ve bu süre boyunca nice masum siviller öldürüldü. İşkenceye, insanlık dışı muameleye maruz kaldı. Ne yazık ki, uluslararası bütün organizasyonlar, ancak kınamaktan öte kıllarını bile kıpırdatmadılar. Bütün bunlar olmuşken 27 Eylül 2020 sabahı, Karabağ Savaşı sonrasında kurulan temas hattında başladı ve her iki taraf da askerî ve sivil kayıplar bildirdi. Başlangıçta karşılıklı devam eden sınır çatışmaları, Azerbaycan kuvvetlerinin kademeli olarak ilerleyişi ile idari olarak Azerbaycan'a ait olan Dağlık Karabağ ile Dağlık Karabağ etrafındaki yedi rayondaki Ermenistan ve Dağlık Karabağ Cumhuriyeti'nin işgalini ona erdirmeye çevrildi. Ermenistan Başbakanının tüm dünyanın gözü önünde Karabağ’dan çekileceklerini duyurmuş ve böylece Ermenistan ordusunun daha fazla kayıp vermesinin önüne geçmiştir. Ancak, tüm dünyada yaptıkları diaspora çabaları ile şimdi de tüm dünyaya bölgede yaşayan Ermenilerin yerinden göç etmeye zorlandığı yalanını yaymaya çalışıyorlar. Tabi, gün gelecek bütün bu yalanlar bu ülkenin insanlarının alnında kara leke olarak kalmaya devam edecek. Tıpkı diğerleri gibi Bütün bunları düşünürken, geçen haftalarda aniden rahatsızlanarak hastaneye kaldırılan ve orada Şehadet şerbetini içen, Azerbaycan Milli Komitesi Üyesi, Merhume Ganire Paşayeva Hanımı Anmadan geçemeyeceğim. Bir televizyon oturumunda, Ermenistan milletvekiline söylediği sözler dün gibi aklımda; aynen aktarıyorum “Karabağ’ı geri vereceksiniz! Artık ne Sovyet var, size yardım edecek, bizi bastıracak, bitti o dönem, Azerbaycan bütün yaralarına rağmen kalkıyor, çıkmazsınız, çok az kaldı, öyle çıkarırız ki bakakalırsınız, Kusura bakmayın İsa size, İncil’de öldürmeyi öğretmedi, âmâ siz kadın, çoluk, çocuk demeden öldürdünüz, ve burada onları yapanlara hak kazandırdınız. Sizin Dininizde öldürmek yok mu diyen Milletvekiline ise verdiği Cevap; “BİZİM DİNİMİZİN NE EMRETTİĞİNİ SİZ BİZDEN İYİ BİLİYORSUNUZ;BİZİM DİNİMİZ BİZE ÖLDÜRÜN DESEYDİ,SİZİ ÇOKTAN BİTİRMİŞTİK BU COĞRAFYADA!!!” Allah Rahmet Eylesin,Makamı Ali olsun…