Türk sinemasında yabancı etki, ülkenin sürekli gelişen film endüstrisinin önemli bir parçasıdır. 20. yüzyılın ortalarından itibaren dünya sinemasının etkileri Türk sinemasında kendini göstermeye başladı. Bu etki, özellikle Hollywood’un belirgin etkisiyle, yapım teknikleri, anlatım biçimleri ve tür çeşitliliği üzerinde hissedilmiştir.

1940'ların sonu ve 1950'lerin başında İtalyan sinemasında doğan Yeni Gerçekçilik akımı, Türk sinemasında da önemli bir etki yaratmıştır. Bu akım, yoksulluk, sınıf farklılıkları ve toplumsal gerçekler işlerken, doğal mekanlarda çekilen filmlerle de dikkat çekiyor. Yılmaz Güney'in filmleri, özellikle İtalyan Yeni Gerçekçiliğinden etkilenmiştir. "Yol” ve “Umut” gibi

Özellikle 1960'lı yıllarda, Türk sineması, melodram, komedi ve aksiyon gibi popüler türleri benimsemiş ve onları yeniden yorumlamıştır. Özellikle Fransız Yeni Dalgasından büyük ölçüde etkilenmiştir. Lütfi Akad ve Metin Erksan gibi yönetmenler, bu dönemde daha sanatsal ve parçalı filmler üretmeye başladılar. Bu dönemin önemli filmleri arasında "Sevmek Zamanı” gibi.

Sinemanın estetik anlayışı, Fransız karakter odaklı hikâye anlatımı ve toplumsal eleştirisi, özellikle 60'lı ve 70'li yıllar Türk sinemasında yansımıştır. Bu dönem, yerli film yapımcılarının Batılı filmlerden esinlenerek yeni anlatım biçimleri ve görsel stilde yenilikler aramasıyla karakterizedir. Bunun yanında, Türk sineması, İtalyan neorealizmi gibi akımlardan da etkilenmiş, sosyal gerçekliklere yönelik olayları görselleştiren filmlerle bu akımın unsurlarını kendi kültürüyle harmanlamıştır.

1980'li yıllardan itibaren, Türk toplumu küreselleşme sürecine girdiği için sinema da bu değişimden nasibini almıştır. Türk yapımı filmler, uluslararası festivallerde boy göstermeye başlamış ve uluslararası coğrafyalarda dağıtım imkânları çoğalmıştır. Bu durum, Türk sinemasının sadece yerel değil, global ölçekte tanınmasına katkı sağlamıştır.

Türk sinemasında, 1990'lardan sonra özellikle Avrupa sanat sineması, sinemacılar arasında önemli bir ilham kaynağı olmuştur. Zeki Demirkubuz, Derviş Zaim gibi yönetmenler, daha içe dönük, karakterin psikolojik derinliklerine inen ve ağır tempolu filmlerle tanınmaktadırlar. Avrupa'da artan sanat filmleri festivalleri, Türk sinemasını veya uluslararası arenada izlediğiniz bir faktör olarak ortaya çıkmaktadır.

Son yıllarda dijitalleşme ve internet üzerinden yayıncılık, Türk sinemasında yabancı etkiyi daha da artırmıştır. Akışkan içerik platformları, Türk yapımcılarına, dünya çapında izleyici kitlesine ulaşma imkânı sunarken, aynı zamanda sinemamızda farklı kültürel etkilerin daha fazla yer almasına olanak tanımıştır. Yerli hikayeler, evrensel temalarla birleşerek, izleyicilere farklı bir perspektif sunmayı başarmaktadır.

Sonuç olarak, Türk sinemasında yabancı etki hem tarihsel hem de kültürel açıdan zengin bir miras oluşturmaktadır. Yerel anlatım şekilleri ve temalar, dünya sinemasının unsurları ile birleşerek, özgün bir film dili oluşturmayı başarmıştır. Bu etki, Türk sinemasının uluslararası alanda daha fazla tanınmasına ve takdir edilmesine katkıda bulunmuş, sinemamızın geleceği için heyecan verici bir yol sunmuştur.