GENÇLİĞİ OLAN KAZANACAK / 21. Yüzyılın İnsanını Arayan Ülke

Gençliği olmayanın geleceği olmaz.

Ama daha acı olanı şudur: Geleceği olmayan bir eğitimle gençlik de olmaz.

Bugün Türkiye’de on binlerce genç, aynı amfilerde aynı müfredatla aynı diploma hayaline uyandırılıyor. Ama mezun olduklarında gerçeklik, bir tokat gibi çarpıyor yüzlerine: Ne bir iş, ne bir meslek, ne de bir gelecek onları bekliyor. İşsiz değil; işsizleştirilmiş, mesleksizleştirilmiş, ihtiyaç fazlası hale getirilmiş bir gençlik…

Ve iş dünyası feryat ediyor:

"Yetişmiş insan bulamıyoruz!"

Bu bir çelişki değil, bu bir sistem arızasıdır.

Ve bu sistem, hala 20. yüzyılın kavramlarıyla 21. yüzyılın insanını yetiştirmeye çalışıyor.

Mesele Ders Değil, Yön!

Bugün artık mesele “kaç saat ders gördüğün” değil, hangi dünyaya hazırlandığın meselesidir.

21. yüzyılın başkentinde yaşayan gençlere hala 20. yüzyılın bürokratik dilini, endüstri sonrası kurumlarını, sabit kariyer kalıplarını ezberletiyoruz. Bu ezber, sadece vakit kaybettirmiyor; gelecek kaybettiriyor.

Gençlerimize vizyon değil; narkoz veriyoruz.

Ezber değil, uyanış zamanı!

Her Genç Eşsizdir

Eğitim, Potansiyeli Keşfetmek İçin Vardır.

Herkesi aynı noktaya getirmeye çalışan bir sistem, en başta insanı kaybeder.

Oysa her genç, kendine has bir cevherdir.

Eğitim, o cevheri keşfetmek için vardır.

Müfredat; sadece bilgi değil, istikamet vermelidir.

Bugünün gençleri;

İlgilerine uygun yönlendirilmedikçe,

Beceri haritaları çıkarılmadıkça,

Zihinleri disiplinler arası öğrenmeye açılmadıkça,

Kendi çağının sorunlarını çözmeye teşvik edilmedikçe…

… işsizliğe değil, umutsuzluğa mahkum olur.

Gelecek İçin Şimdi 5 Maddede Acil Eylem Çağrısı

1. Milli Eğitimde Yeni Nesil Yönlendirme Sistemi:

Her çocuğun potansiyelini ve beceri setini tanıyan, ona uygun bir gelişim patikası çizen dijital destekli bir yönlendirme reformu şarttır.

2. 21. Yüzyıl Yetkinlik Enstitüleri Kurulmalıdır:

İletişim, analitik düşünme, dijital okuryazarlık, üretkenlik, girişimcilik, etik liderlik gibi yetkinliklerin geliştirileceği yeni bir eğitim ekosistemi kurulmalıdır.

3. Mesleki Eğitim ve Usta-Çıraklık Dönüştürülmelidir:

Beyaz yakalı gibi yetiştirilen gençler, mavi yakanın ustalığına özenmiyor. Oysa yarının teknolojik üretimi, bu zanaat-akıl birleşimine muhtaçtır.

4. Velilere Yönelik Ulusal Rehberlik Kampanyası:

Ailelerin çocuklarını yanlış yönlendirmesi, gençliğin en büyük tuzağıdır. Bu nedenle veli eğitimi, rehberlik hizmetinin parçası olmalıdır.

5. İnsan Kaynağı Stratejisi Devlet Politikası Olmalıdır:

Tarımda, sanayide, teknolojide, sağlıkta, hizmette… 2030, 2040 ve 2050’nin insan kaynağı hedefleri belirlenmeli; çocuklarımıza bu yol haritası doğrultusunda fırsatlar sunulmalıdır.

Küresel Etki İçin Yerli Ruh

Biz dünyaya örnek olacak bir eğitim modeli oluşturabiliriz.

Yeter ki gençlerimize medeniyet bakiyemizle, çağın gerçekleri arasında bir köprü kurabilelim.

Batı’nın robotlaştığı, Doğu’nun kimlik bunalımına girdiği bu çağda, insanı esas alan bir modelle;

hem kendi gençliğimize yol olabiliriz,

hem de dünyaya yeni bir insan yetiştirme vizyonu sunabiliriz.

Son Söz

Gelecek, gençleri için bugünden strateji kuranların olacaktır.

Bugünün gençleri, yarının mühendisleri, yazılımcıları, bilim insanları, imamları, sanatçıları, çiftçileri, milletvekilleri, bakanları ve cumhurbaşkanlarıdır. Onlara yatırım, geleceğe yatırımdır.

Gençliği ihmal eden; devlet olur ama medeniyet olamaz.

Bugün karar vermezsek, yarın küresel sahnede hiçbir sözümüz geçmeyecek.