Engelli haftalarının en klişe sözlerindendir "Engeller sevgi ile aşılır" sözü. Buradaki sevgi talebi toplumdan ve ailedendir. Yerel seçimdeki başkan adaylardan engellinin talebi, mümkünse artık her seçimde vadedilen engelleri kaldırma projelerini icraata dönüşmesidir.

Ülkemizde aileleri ile birlikte 20 milyondan fazla engelli toplumu bulunmaktadır. Hayatı ayrımsız ve eşit şartlarda hep birlikte yaşamak onlarında hakkı olsa gerek.

Yerel yönetim adaylarının gelinen bu çağda engelli gerçeğini göz ardı etmemelidirler. Onurlu bir yaşamı hep birlikte paylaşmak için tüm engelleri kaldırmayı vadeden ve uygulayacağı güveni veren bir aday arıyoruz.

Bu vesileyle içi boş vaatler yerine aşağıdaki konulara eğilecek bir belediye başkanı arıyoruz. Tabii olarak adayların yoğun talepler içerisinde bunları düşünmeleri beklentisi hayalden ibaret olacaktır.

O halde engellilerin de bulunması muhtemel seçim çalışmaları organizasyonlarda mümkünse yazılı olarak talepleri iletmeleri gerekiyor. Sosyal medya hesaplarında ya da ulaşabildikleri her iletişim organında talepler iletilmeli. Yani asıl görev toplum içinde aktif olan engelli bireylere düşüyor.

Başlıca talepler;

Belediye Meclislerinde mutlaka bir engelli bulunmalı, mümkün olmuyorsa bir danışman, yardımcı, daire başkanı sıfatıyla yer verilmeli. Hiç olmazsa engellilerle ilgili yapılacak plan, program, proje ve hedeflerde engelliler söz ve karar sahibi olsun.

Şehir planlamasında, tekerlekli sandalyeler ve görme engelliler için kaldırımlara dair yönetmelikler, imar planlarında ki engelli erişim kolaylaştırıcı mevzuatı standartlara uygunluğun hassasiyetle denetlenmeli. Binada engelli yaşıyorsa gerekli tadilat izinleri prosedürleri kolaylaştırılmalı,

belediye otobüslerindeki engelli rampaları modernize edilmeli. Her şeyin fazlaca modernize edilmenin önemsendiği bu çağda bu rampaların halen bir vatandaşın yardımıyla açılıyor olması yadırganacak bir durum. Oysaki bilimsel bir yarışmayla dahi o rampa otomatik açılır bir hal alabilir.

(Bedensel engelli sokağa çıktığında da tekerlekli sandalyesi kaldırıma sığmıyor ya da kaldırımda karşısına bir ağaç çıkıyor. Otobüs durakları ile engellilerin karşıdan karşıya geçebilecekleri yerler arasında 500-600 metre mesafe olabiliyor. Çöp bidonları otobüs duraklarına yakın konduğu için otobüs durağa tam yanaşamıyor. Otobüste engelli rampası olsa bile, engelliler bu nedenle otobüslere binmekte sıkıntı çekiyor. Belediyelerin bu tür konulara daha fazla dikkat etmesi gerekiyor)

İşitme engellilerin en büyük sorunu iletişim;

İşitme engelli bireyler için, tüm kamu kurumlarıyla olduğu gibi belediyelerle de iletişimi çok zayıf. İşaret dilini bilen tercümanlar olmadan sorunlarını anlatamıyorlar. Kamu kurumlarındaki işaret dili tercümanlarının birçoğu 120 ya da 200 saat eğitim görerek bu konuda diploma alan kişiler. Böyle bir eğitim de yeterli olmuyor. Bu nedenle, gerekli sertifikayla birlikte 1. derece yakını işitme engelli olan kişilerin bu alanda istihdam edilmesine öncelik verilmesi daha verimli olacaktır.

Belediye öncülüğünde, engelli spor kulüpleri kurulmalı, mevcut kulüplere katılım teşvik edilerek geliştirilmeli.

Emekli lokalleri, kütüphaneler, sosyal tesisler gibi yapılar gibi toplumun birer parçası olan engellilere yönelik spor ve sosyal tesisler yapılmalı, hemen her mahalleye yapılan parklardaki oyun alanlarına, engelli çocuklara yönelik aletler ilave edilmeli.

Özellikle zihinsel engelliler için olmak üzere gündüz bakımevi tarzı oluşumlar sağlanarak hem engelli bireyin sosyalleşmesi sağlanmalı hem de ailelerinin nefes alması sağlanmalı.

Şehirlerini bir sebep gelmek zorunda olan, gezmek ve tanımak için gelmek isteyen engelliler için, öğrenci yurtlarında ve kapsamı içindeki misafirhanelerde engelli odaları tanzim edilmeli.

Ulaşımda karşılaşılan sorunlar için, ilgili personellere düzenli eğitim ve motivasyon programları verilmeli.

Belediyelerimiz, yerel halka en yakın birim olma sebebiyle, % 3’lük engelli istihdam mecburiyetinin uygulanmasında daha hassas bir yol izleyerek, öncülük etmeli.

Ve nihai olarak, sevgili engelli dostlar, belediye başkanı seçiminde başkanı belirleyecek gücünüz azımsanmayacak kadar büyük, yeter ki birlikte olmayı başarıp ortak ihtiyaçlarda tek ses olunabilsin.

Yukarıda bahsetmiş olduğum talepleri eksik buluyor olabilirsiniz, sizler daha fazlasını gerek engelli STK’lar aracılığıyla, gerek bireysel olarak imkanlar ölçüsünde, mümkünse yazılı olarak adaylara iletiniz.

Sesinizi duyurmazsanız, 16 Mayıslarda, 3 Aralıklarda "bu toplumda biz de varız" diye ağıt yakmaktan öte yol alma şansınız olmayacaktır.

Bu şehirde ben de varım demek istiyorsanız, engeller sevgiyle falan değil, sesinizi duyurarak aşılır.

Kalın sağlıcakla.