Maalesef Habil ile Kabil’den buyana dünya üzerinde merhametsizlik, vicdansızlık tohumları serpile gelmekte. Tarih toplulukların, kabilelerin, devletlerin mezalimlerini yazdı. Bundan sonra da yazacak. Ne yazık ki bu günlerde de Siyonist İsrail’in vahşi katliamlarına tanıklık yapmakta, Gazze’de sürdürülen soykırımı acı içerisinde ve yutkunarak seyretmekteyiz. Tıpkı dün Myanmar’da ve Doğu Türkistan’da olduğu gibi. Allah, zalimleri kahru perişan eylesin diyerek bugün “merhamt” konusuna vurgu yapmak arzusundayım.

Çünkü günümüz dünyasında, merhametin ne kadar önemli olduğunu hatırlamak ve bu değeri yaşatmak, insanlık için kritik bir sorumluluk haline geldi. Merhamet, sadece acı çekenlere duyulan bir sempati değil, aynı zamanda insanların birbirine olan sorumluluklarına, yardımlaşmaya ve anlayışa dayalı bir yaşam felsefesidir.

Merhamet, karşılaştığımız zorluklar karşısında empati kurmamıza, başkalarının acılarına ortak olmamıza ve bu acıları hafifletmek için elimizden geleni yapmamıza olanak tanır. Merhamet, güçlünün zayıfa yardım elini uzatması, mazlumun yanında durması anlamına gelir. Bu duygu, toplumları birbirine bağlayan, dayanışma ve sevgi dolu ilişkilerin temelini oluşturur.

Merhamet, sadece kişisel ilişkilerde değil, aynı zamanda küresel düzeyde de büyük bir rol oynar. Dünya genelinde yaşanan doğal afetler, savaşlar veya diğer krizler karşısında gösterilen merhamet, insanlığın ortak değerlerini ve birlikteliğini vurgular. Merhamet, sınırları aşarak, insanları bir araya getiren evrensel bir dil haline gelir.

Bu duygu, sadece başkalarının fiziksel acılarına değil, aynı zamanda duygusal ve zihinsel zorluklarına da karşı bir anlayışı içerir. Bir insanın yaşadığı duygusal sıkıntıya empatiyle yaklaşmak, ona destek olmak, merhametin en güzel yansımalarından biridir. Çünkü insanlar arasında var olan bağlar, sadece mutlu günlerde değil, aynı zamanda zorlu anlarda da güçlenir. Merhamet, insanın içindeki iyiliği, hoşgörüyü ve sevgiyi ortaya çıkarır. Bu duygu, bireylerin kendi içsel güzelliklerini keşfetmelerine ve başkalarına yardım etmelerine vesile olur. Toplumlarda merhametin yaygınlaşması, daha adil, daha güvenilir ve daha insan odaklı bir dünya oluşturmamıza yardımcı olabilir. Merhamet; insanlık, toplumlar ve dünya için bir kılavuz, bir iyilik ve güzellik kaynağıdır.

Dinimiz de bize merhametli olmayı öğütler. “Merhamet etmeyene Allahü teâlâ merhamet etmez, acımayana acımaz” buyurmuştur Sevgili Peygamberimiz. Yine “Güçsüzlere, hastalara, yaşlılara ve küçüklere merhamet edin, acıyın!” diye buyrulmuştur. O halde bize düşen sevgi tohumlarını etrafımıza yaymak, Kabillere, Ebu Cehillere, Yezitlere benzememektir. Eşimizi, dostumuza, büyüğümüze küçüğümüze, çalışanımıza, iş arkadaşlarımıza, komşumuzu, öğrencimize dahası dünyayı birlikte paylaştığımız dilsiz dostlarımıza karşı merhametli olalım. “Nerede merhamet?” değil “İşte merhamet” diyebilelim.

Kalın sağlıcakla…