İletişim ve kültür anlam olarak birbirinden farklı olsa da kapsam olarak aynıdır. Zira iletişim tıpkı kültür gibi insanla ilgili olan her şey kabul edilmektedir. Bir akademisyen ve bilim insanı olmasından çok daha fazlasını şahsında toplayabilen fikir adamı M. Fahrettin Kırzıoğlu Türk kültürü ile ilgili yerelden evrensele istisnasız her şey ile ilgilenmiştir. Elde ettiği verileri iletişim araçlarıyla hedef kitleye ulaştırarak farkındalık kazanılmasında takdire şayan bir misyon üstlenmiş, kaleme aldıkları görmezlikten gelinememiştir. Böylelikle yıkıcı ve zayıflatıcı küresel politikaların Türk Dünyasındaki etkisinin kısmen azaltılması söz konusu olabilmiştir.

Her dönemde heyecan uyandıran edebiyat, tıp, tarih tahsilleri yanında maliyecilik mesleği şahsını Türk kültürü aşkına koşar adım gitme tutkusunu kamçılamış, ömrünün farklı zaman dilimlerinde farklı statülerdeki iletişim araçlarında [gazete, dergi, bülten, radyo] bilgilerini paylaşarak hem kamuoyunu aydınlatmış, hem de kendisini sürekli güncellemiştir.

Tanin, Tasvir, Hürses gazetelerinde Halkevi ve Altın Işık Mecmualarında, Yayla Gecesi broşürlerinde sadece Doğu Anadolu bölgesinin kültürel durumunu değil bilakis zamanın uluslararası tehditlerine karşı doğrudan bilimsel setler çekmiştir. Bahsi geçen basında çıkan yazıları ikinci dünya savaşının bitimini takip eden iki sene içerisinde yayınlanmıştır. Bunlardan evvel İstanbul’da tarih tahsiline devam ederken de Türkçülük-Turancılık idealini yakalamış sadece beslenmemiş aynı zamanda beslemiştir. Bu yıllarda bir dergiden ziyade düşünce üniversitesi konumundaki Çınaraltı Mecmuasının yazarları arasında yer almıştır.

Aynı şekilde ağırlığı ve belirli hedefleri bilinen Bozkurt, Tanrıdağ, Türk Yurdu, Halk Bilgisi Haberleri dergilerinde de yazıları birbiri ardına yayınlanmış hedef kitleye ulaştırılmıştır. Hemen sonrasında da Altın Işık Mecmuası’nın Yazı İşleri Müdürlüğü görevini üstlenmiş, makaleler kaleme almıştır. Kısacası kitle iletişim araçlarının hemen bütün basamaklarında bulunmuştur.

Bir eğitimci olarak memleketin farklı noktalarında ve bölgelerinde görev yapmıştır. Oralarda da birçok açıdan farkındalık kazandırma çabası ortaya koymuştur. İletişim açısından bakıldığında Diyarbakır’da öğretmen iken İç Oğuz ve Kara Amid Mecmualarını bizzat çıkartmıştır. Araştırmaları üniter yapının bilimsel kaynakları arasında yer almıştır. Bir fikir insanı olarak medyanın önemini kavramış, sadece yazarlıkla yetinmemiş gerektiğinde hukuki ve fiilî sorumluluklar üstlenmekte tereddüt göstermemiştir. Kütüphanelere, kaynaklara sahadan etnografya desteği imkanı vermiştir.

Burada başta üniversitelerin yayınladığı akademik dergilerdeki yayınlarını yazımızın haricinde tutuyoruz. Akademik ile kamuoyu arasında olduğu dillendirilen kopukluğu tamamen ortadan kaldırmıştır. Koşar adım bütün bunları gerçekleştirirken ne unvan, ne makam, ne de maddiyat peşinde olmuştur.

Düşünce üretmek ayrı bir yetenek, onu hedef kitleye ulaştırmak ise daha ayrı bir yetenek istemektedir. Her ikisinden ırak durabilmek için mazeret üretmek ise oldukça kolay, inandırıcılığı yüksek bir durumdur. Henüz onlu yaşlarda kültürel veri toplama, değerlendirme yeteneğini zaman bütün basın araçları vasıtasıyla önce kayıt altına alınmasını sağlamış, daha büyük hedef kitleye ulaştırma adına kanatlarını çırparak yukarılara tırmandıkça yeni ilavelerle başucu eserleri kütüphanelere bırakmıştır.

İletişim bilimcilerine hayatı, mücadelesi ve fikirlerine dair medya ürünleri hazırlamaların kaçınılmaz bir sorumluluk olduğunu belirtirken, vefatının on yedinci yılında hocamızı bir kere daha rahmetle anıyorum.