GENÇLER, HAYALLER VE İŞLER

Değişen ekonomi sistemimizle birlikte tüm gençlerimizin kafasında aynı soru ‘Gelecek Kaygısı…’

Artan fiyatlardan dolayı gün geçtikçe maalesef yaşam standartlarımız zorlanıyor. Asgari ücret ile sadece temel ihtiyaçlarımızın karşılandığı bu dönemde sosyalleşmek neredeyse imkânsız hale geldi.

Artık hayatımız sadece ev ve iş arasında mekik dokuyarak geçiyor. İçinde bulunduğumuz bu döngü sürekli devam ettiğinde sıkıcı bir hal almaya başlıyor.

Zor şartlarda okul okuyup mezun gençlerimiz asgari ücrete bile iş bulamamakta. Hayaller Paris ama gerçekler bambaşka… Hepsi üniversiteyi büyük hayallerle kazandı. Okuyacaklar, iyi bir gelecek için iş hayatına atılacaklar, iyi paralar kazanıp, yine çalışan ve ekonomik durumu iyi bir eş ile evlenip mutlu mesut yaşayıp gideceklerdi...

Ne var ki günümüzde bunu başarabilen genç sayısı çok az. Önce üniversite eğitimlerinde hayal kırıklığı yaşıyorlar. Sonra iş bulma noktasında. Ardından ev ve evlilik hayalleri hüsrana uğruyor.

Mesela bizim sektörü ele alalım. Anadolu’nun dört bir yanından üniversitelerin iletişim fakültelerini kazanan yüzlerce gencimiz, “Gazeteci olacağım”, “televizyoncu olacağım”, “Spiker olacağım” ya da “yönetmen olacağım” hayal ve hedefiyle dirseklerini sıraya koyuyorlar. Dahasını da söyleyeyim hepsi birer Uğur Dündar, Fatih Altaylı, Müge Anlı, Hande Fırat, Nazlı Çelik vs… olacaklarını, ulusal gazetelerde, tv’lerde işlerinin hazır olduğunu anlıyorlar. Bazı uyanıklar yolun ortasında acı gerçeği anlayıp usuldan dümeni yerel medyaya kırıyor. Kendini yetiştirip sonra İstanbul’a yelken açmak için… Bazıları ise okul bitince ancak kavrıyor acı gerçeği..

Sonra mesleğe giriş, çalışma şartları, ücretler vs.. karşısında yılgınlık ve pes ediş… Maalesef biz bu filmi çok görüyoruz. Sonrasında hepsi bir bir polis-asker olmak için düz koşulara başlıyor. Şanslı olanlara ne mutlu. Geride kalanlar ise bir yığın hayal kırıklığı, borçlar, hayat pahalılığı ve işsizliğin acı gerçeği ile baş başa kalıyor.

Onun için genç olmak zor bu dönemde. Gelecek kaygısı yaşayan onlar için sosyalleşme, lüks hayat, gezme tozma işi bitti de karnını doyurana, muhannete muhtaç olmadan yaşayıp gidene ne mutlu…