Malum siyaset ile yatıp siyaset ile kalktığımız günlerden geçiyoruz. Bu hafta sonu yine sandık başında olacağız. Daha önce de ifade ettiğim gibi görüşünüz, tarafınız ne olursa olsun mutlaka sandığa gidin. Bu bir vatandaşlık görevidir ve oy kullanma süresi olan 9 saatlik zaman diliminde çok değil bir 5 dakikamızı bu görevi icra etmek için ayırıvermek hiç de zor olmasa gerek.

Oy vermek demokrasinin bir gereğidir. Belirlenen süre içerisinde ülkeyi yönetecek kişiyi seçmek vatandaş olarak bizim hakkımız.

İcraatlarını beğenirseniz bir adaya oy verirsiniz; fikir ve icraatlarından ümidiniz yoksa veto edersiniz bu kadar basit.

Elbette verdiğimiz her oyun bir anlamı, bir vebali, bir sorumluluğu olacak ancak bazılarının abarttığı kadar da değil.

Dağdaki çobanın da oyu bir, cumhurbaşkanının da oyu bir. Vali de aynı zarf, pusula ve mühür ile oy kullanıyor köydeki ninem de… 7 dil bilenin oyu tv’de gördüğümüz Türkçe konuşamayan sonradan TC vatandaşlığı almış Iraklı zat-ı muhteremin oyu ile eşit.

Evet ne yazık ki hiç tasvip etmesem de kabullenmekte zorlansam da maalesef dilimiz, örfümüz, milli duygularımız bir olmayan yabancılara ülke politikaları gereği vatandaşlık veriliyor ve bu kişiler de kazanılmış haklarının gereği olarak oy kullanıyorlar. Buna diyecek sözümüz yok, doğrudan olamaz da. Ancak yukarıda da bahsettiğim gibi demokratik hak ile bu politikaya tepki verebilirsiniz. Ötesi olmaz, olamaz…

Siyaset ile dolu bu günlerde ne yazık ki çok kalp kırmalara da rastlıyoruz. Herkes karşısındakine sövüyor, onu aşağılıyor hatta beddua ediyor.

Niye? Seninle aynı oyu kullanmadığı için...

Peki herkes aynı düşünse, aynı doğrultuda oy kullansa demokrasi olur mu? Çok kızdığımız tek partili dönemden ne farkı kalır.

Geçen gün bir sosyal medya paylaşımı görmüştüm. “Cenazenize bile gelmeyecek siyasetçiler için tabutunuzu taşıyacak dostlarınızı kırmayın” diye.

Başka bir söze gerek var mı? Bence yok. O halde kalın sağlıcakla…