Bir gün 3.Murat bir rüya görür ve fırlayıp yatağından kalkar. Adamlarıyla tebdili kıyafet sokağa çıkan padişah kimseye rüyasını anlatmaz. Uzunca bir yürüyüşün ardından yolun ortasında bir ceset görürler. Ne kerametse oradan geçenlerde cesedi tınlamadan yola devam ederler. Padişah dayanamaz içlerinden birine sorar; “bu ceset niçin burada durur. Yıkayıp, namazını kılıp gömsenize!”

İçlerinden biri, “Beyim bırak onu yatsın. Sen bilmezsin onu. Onu ne zaman görsem elinde bir sürü içki şişesiyle evine giderdi. Ondan hayır mı beklenir” der. Öteki, “Ben onu ne zaman görsem, evine hep kötü kadınları alırdı, bırak” der. Padişah şaşkına dönmüştür. Bir başkası da “Ben onu bir kez olsun camide görmedim” der. Padişah sinirlenir ve cesedi sırtlar camiye götürür. Onu orda yıkarlar, kefenlerler. Musalla taşının üstüne koyarlar. Defnetmeden önce akrabası var mı dişe araştırmaya koyulurlar. Evini bulup karısıyla görüşürler. Karısı, “Ağam konu bildiğin gibi değil. Aslında o Allah'ın iyi kullarından biri. O giderdi içki içen evine içki götüren kimselerin içkilerini fazlasıyla parasını vererek alır ve hepsini tuvalete dökerdi ki Müslüman kardeşlerinden biri içki içmesin. O giderdi uyarmama rağmen kötü kadınları eve alır parasını verir, onlara yaptıkları işin kötü olduğunu ve bazı dini hikayeleri anlatırdı. O buradaki camilere pek gitmez ve bana hep ‘Ben öyle bir imamın arkasında namaz kılmalıyım ki KABE gözümün önüne gelsin'... derdi ve hep uzak uzak camilere bu yüzden giderdi. Ben de ona ‘Bey sen böyle yapıyorsun ama senin cenazeni bile yıkayıp, taşımayacaklar’ derdim. O da ‘padişah ne güne duruyor?” yanıtını verirdi. Bunu duyan padişah bundan çok etkilenir ve cenazesini bizzat kaldırarak şanlı bir cenaze töreni tertip ederler.

****

Önyargılı davranmamız gerektiğine dair çok güzel bir hikaye. Kimseyi kılık kıyafeti ile, tavırlarıyla, davranışlarıyla yargılamamak gerekir. Bilemezsiniz. İçerisinde kopan fırtınaları da bilemezsiniz, yüreğinden geçeni de. Elbette davranışlar bize en güzel ipucudur ama tek başına anlam ifade etmez. O yüzdendir ki yargılamadan önce dinlemek, anlamak ve empati kurmak gerekir.

Yoksa hataya düşen biz oluruz. Kaybeden biz oluruz.