Ülke olarak zor ve sıkıntılı günlerden geçmeye devam ediyoruz, Her tarafımız adeta ateş çemberi… Bakıyorsunuz bir tarafta terör, diğer yanda dış güçlerin saldırıları, ekonomik buhran, siyasi sıkıntılar vs… Nereye bakarsanız bakın bir zorluk bir imtihan var.

Son yıllarda buna bir de sağlık eklendi. Coronavirüs salgını nedeniyle son birkaç yılımız adeta zehir olmuştu. Şöyle bir hafızalarımızı tazeleyecek olursak; Çin’de başlayan yarasa virüsü dalga dalga dünyaya yayıldı ve nihayetinde bize de geldi. Hem de öyle böyle değil; büyük bir korku dalgasıyla. Coronavirüsü yayan da zaten bu korku değil miydi? Sanki insanlar ölümsüzmüş gibi büyük bir korku ve paniğe kapıldı. Sosyal haytan izolasyon, maskeler, eve kapanmalar ve aşılar…

Geriye dönüp bakar mısınız ne kadar da garip bir süreç yaşamışız. İnsanlar işe gitmiyor, alışveriş yapmak için markete adım atmıyor, parka çıkıp nefes alamıyor dahası anne ve babasının elini öpemiyordu.

Cenazeler kat kat giyilen korucu elbiselerle, iş makineleri yardımıyla kabirlere indiriliyor insanlar sevdiklerini uğurlamaktan bile korkuyordu.

Korktuk, hep beraber korktuk. Hem de iliklerimize kadar.

Sonra ne mi oldu? Hepimizi aşı sırasına soktular.

Devlet dedi “aşı olun”, Sağlık Bakanı dedi “Tek çıkar yol aşı”, Avrupalı dedi “aşı olmazsan seyahat edemezsin”, hastanesi, postanesi dedi “aşı yoksa giremezsin”…

Aşı olduk, hem de çifter çifter… Sonucunda ne oldu?

Ne pandemi bitti, ne hastalıklar…

Hatta yeni yeni türevleri çıktı, çıkmaya da devam ediyor. Geçmeyen öksürükler, gribal enfeksiyonlar. Adına da “üçlü grip” diyiveriyorlar.

Memlekette sağlam adam kalmadı. Kiminin sırtı ağrıyor, kiminin nefes alış verişi sıkıntılı kimi kalp hastası olmuş. Her gün duyuyoruz gencecik insanlar kalpten gidiyor.

Korktuk ve bedelini ödüyoruz, oysa asıl şimdi korkmalıyız. Acaba bu hastalıklar, bu aşılar vücudumuzda ne gibi tahribatlar oluşturdu? Var mı bir cevabınız?

Kalın sağlıcakla…