“Biliyorum bana değil kapılardan taşan bu kalabalık; içerideki meşhurları görmek için. Beni musalla taşında unutanları görüyorum. Duyuyorum imamın okuduğu tiradını ve sormasını ‘Merhumu nasıl bilirdiniz?’ Ve hayatımda ilk defa katıla katıla gülüyorum çünkü daha kırkım dolmadan unutulacağımı biliyorum.”

Türk tiyatro ve sinemasının büyük ustası Nejat Uygur’un ölmeden önce söylediği cümleler…

60 yılı aşkın bir süre boyunca ailesi ile birlikte kendisini insanları güldürmeye adayan Nejat Uygur’un; tiplemeleri, söze dayanan oyunculuğu ve güncel siyasi olayları sahneye taşıması ile dikkat çeken bir tarzı vardı. Kendine has bu tarzı ve samimiyeti ile tüm Anadolu halkını karış karış gezerek ve hatta ABD ve Avrupa’da da oyunlar sergileyerek çok büyük bir kitleye hitap etmeyi, kendisini sevdirmeyi başarmıştır.

Sosyal medyada denk geldiğim Nejat Uygur’un verdiği bir röportajında söylediği bu cümleler derinden etkiledi beni. Doğrudur çünkü her kelimesi.

Birini kaybetmenin acısı yok yakının olmadığı sürece aşılamayacak değildir elbet. Ancak bir saygı vardır. Özellikle vefat eden kişi ünlü ise… Cenazeye gelen insanların çoğu saygıdan ve sevgiden gelir ve tören bittiğinde ölümünün acısını derinden hissedemediğinden akşamına unutabilir.

Büyük usta Nejat Uygur’u da biliyordu bence insanların neler hissettiğini ve bu nedenle ki söylediği bu cümleler sitem değildi bence.

Söyledikleri ve yaptıkları ile bizi güldürebilen ve güldürürken düşündürebilen sanatçılardan biri olan, tiyatro oyunlarında ve sinema filmlerinde çok başarılı oyunculuğuyla sanat dünyasında kendine önemli bir yer edinen; değerli Tiyatro ve Sinema Sanatçısı ve Ressam Nejat Uygur'u saygı ile anıyorum.