Bu hafta ki yazımız, son iki haftadır, dillendirmeye çalıştığımız şimdiki zamanda yaşamanın ne denli önemli olduğunun bir vurgusunu oluşturmaktadır. Bu yazı, şimdiye kadar beynimizi,  koordine etmenin ve hedefe yönlendirmenin, bize kazandırabileceğini düşündüğümüz olumlu olan performansına karşı, yeni bir paradigmal açıdan, değerlendirmeye göz önünde bulunduran, bir anti tezi olarak görülebilir. Bana sorarsanız değerlendirmeye değer. “Bir şeyin imkânsız olduğunu düşünüyorsanız size yeterince olumlu düşünmediğinizden bahsederler. Kendinizi kazanırken hayal etmekte olmanız gerektiğini  iddia ederler. Fakat bu çoğu zaman hiçbir işe yaramaz. Tam tersine eğer başaramayacağınıza  inanıyorsanız, bunun aksini yapmaya çabalamak kaygılarınızı yersiz yere daha da artırıp size engel olabilir ve  strese sokar. Bazen zor bir hedefe ulaşmanın en iyi yolu, bunu kendinize inandırmakta olduğunuz durumundan vazgeçip kendinizi, hedefe doğru adım adım ilerlemektir. İdare edemeyeceğiniz sonuçlara duygusal yönden bağlandığınızda, endişeli olmaya daha meyilli hale geliriz. Bu sebeple aşırı çaba sarf ederiz. Fakat kazanmak için, harcadığımız çabayı yönetebilirsek elimizden gelenin en iyisini yapabiliriz. Üstesinden gelebileceğimiz bir olay hakkında kaygılı olmak imkansız olduğundan, kazanmak için çaba harcadığımızın farkında olmak, kaygıyı yenmemizi sağlar. Yani hedef yerine, çaba üzerine odaklanıldığın da, beynimiz kaygı duymamızın önüne geçerek, bize yardımcı olur. Diğer taraftan hedefi gerçekleştirmeye daha çok motive olmak, beynin hatalara karşı tepkisini o derece artırır. Hedef ne kadar önemli olursa, beynimizin ön singulat bölgesi hata durumunda o kadar tetiklenir. Bu bölge herhangi bir şeyi yapmaya odaklanan bir bölgedir..Ama tepkiler ne kadar büyük olursa, bu dikkati dağıtabilir ve sorun olabilir. Bu yüzden hedef gözümüzü korkutuyorsa onu başarmaya çalışmayı durdurup anı yaşayın. Amaç hakkında düşünmek, şu anda yaşamamaktır. Amaç gelecekte duruyor. Onu unutun ve sadece işinizi yapın.’’

Birkaç bir şey daha ilave edecek olursak: Geçmişte yaşamak bize, pişmanlık, suçluluk, şikâyet, üzüntü ve kızgınlık gibi olumsuz duygu ve hisler yaşatır. Gelecekte yaşamak; endişe, gerginlik, korku, kaygı, stres ve huzursuzluk oluşturur. Ama şimdiki anda yaşamak, bize özgürlük, neşe ve hafiflik verir. Bütün mesele düşüncelerimizi, yönlendirebilme eğilimimizin farkında olmaktır. Sağlıcakla kalın. (Kaynak: Ozan Zaloğlu, Editör: Çağrı Mert Bakırcı).