Saygıdeğer okurlarım,

Her yılın belirli gün ve haftalarında düzenlenen Engelliler Günü ya da Engelliler Haftası etkinlikleriyle, engelli bireylerimizin toplumsal hayatta daha görünür olması, mutluluğa ve başarıya bir adım daha yaklaşması hedeflenmektedir.

Oysa engelli bireyler sadece belirli gün ve haftalarda değil, yılın her günü hatırlanmak, görülmek ve anlaşılmak istemektedir. Çünkü onlar hayatı, kendi iç dünyalarında pek çok engeli aşarak, azim ve kararlılıkla yaşamaktadır. Kendi özgün yetenekleriyle, başarının aslında engel tanımadığını en güzel şekilde kanıtlamaktadırlar.

Eğitimden sanata, spordan iş dünyasına kadar pek çok alanda başarıya ulaşan engelli bireylerimiz; ailelerinin, öğretmenlerinin ve arkadaşlarının desteğiyle karşılarına çıkan engelleri büyük bir kararlılıkla aşmakta ve nice başarılara imza atmaktadır.

Şu da bir gerçektir ki; engelli bireylerin potansiyellerini ortaya koymaları ve başarıya ulaşmaları zaman alabilir. Ancak bu süreçte onların yanında olan, onları destekleyen, fikirlerine değer veren bir toplumla başarıya giden yol daha kolay ve anlamlı olacaktır.

Engelli bireylerimizin beklentileri oldukça insani ve anlaşılabilir niteliktedir. Onlar, sadece belirli tarihlerde hatırlanmak değil, yılın her gününde toplumun bir parçası olarak görülmek istemektedir.

Birçok engelli bireyimiz, günlük yaşamda sohbet ederken “Geçmiş olsun” gibi iyi niyetli ama aslında yanlış anlaşılabilecek ifadeler yerine, hâl ve hatırlarının sorulmasını, duygu ve düşüncelerinin dinlenmesini, hayata bakış açılarına değer verilmesini beklemektedir.

Yeteneklerini sergilediklerinde ise şaşırarak sorulan “Bunu sen mi yaptın?”, “Nasıl başardın?” gibi ifadelerden ziyade, samimi bir takdir ve motive edici sözler duymak onları çok daha fazla mutlu etmektedir.

Sağlıklı ve duyarlı vatandaşlar olarak, sosyal yaşam alanlarında engelli bireylere yönelik daha hassas davranmak hepimizin sorumluluğudur.

Hastanelerde, alışveriş merkezlerinde, sinema ve tiyatro salonlarında, düğünlerde ya da toplu taşıma araçlarında engelli rampaları ve asansörler gibi alanlar, yalnızca onlar için tahsis edilmiştir. Bu alanları işgal etmek, farkında olmadan büyük zorluklara sebep olmaktadır.

Manuel ya da akülü tekerlekli sandalye kullanan bireylerin sosyal yaşama daha rahat uyum sağlaması için sadece bu fiziksel düzenlemelere değil, aynı zamanda onlara saygı ve anlayışla yaklaşmaya da ihtiyacımız vardır.

Özellikle cadde ve sokaklarda, kaldırımlarda ya da geçiş alanlarında araç park ederken engelli bireylerin geçiş hakkını ihlal etmemek, onların yaşam hakkına saygı göstermek demektir.

Unutmayalım ki, engelli bireylerimiz de bu toplumun bir ferdi, bir parçasıdır. Onlara gösterilecek her sevgi, her anlayış, toplum olarak daha güçlü bir bağ kurmamıza vesile olacaktır.

"Hayatı Paylaşmak İçin Aramızda Engel Yok" sözünü yalnızca söylemekle kalmamalı, bunu yaşatarak ve yayarak gerçek kılmalıyız. Çünkü hayattaki en büyük engel sevgisizliktir; olumsuz düşünce ve önyargılardır.

Geliniz, hep birlikte bu engelleri; sevgiyle, saygıyla, duyarlılıkla ve empatiyle aşalım.

Engelliler Farkındalık Haftası kutlu olsun.