Cemaatlerle, tarikatlarla ya da çağdaşlaşma, Batılılaşma safsatalarıyla toplumu zehirlediler paramparça ettiler.

Türk toplumunu yıllardır aynı yerde, aynı konuları tartışır hale getirdiler.

Bizleri bugünlere kan dökerek can vererek yokluk çekerek getirenlere, oruç tutmamızı, namaz kılmamızı, Müslüman gibi yaşamamamızı sağlayanlara, her kıldığımız namaz sonunda şükretmemiz ve dua etmemiz gerekirken beddua ettirdiler.

Toplumu bu devleti kuranlardan soğutmak için ellerinden gelen her şey yaptılar.

Bizlere bir taraftan “Ayyaşlar, beynamaz kefereler" diğer taraftan "örümcek kafalıklar gerici yobazlar” dedirttiler ve elimizden gelen her türlü kötülüğü yaptırdılar.

İslam adı altında Araplaştık ve liderlerimize düşman olduk.

Bir tarafta ırkçılık diyerek Türklüğe düşman olduk, diğer tarafta İslam ve Müslüman düşmanlığını övünç madalyası gibi taşıdık.

Bunun sebepleri araştırılırken Türk düşmanlığı dedik, Arap seviciliği dedik, İslam düşmanlığı dedik, bir türlü gerçek sebebi söyleyemedik. Kolay olanı seçtik, gerçek olayla hiç uğraşmadık.

Bir grup Cumhuriyet’ten nefret etti, Osmanlıyı ve Halifeliği göklere çıkardı.

Bir başka grup da Osmanlı ve halifelikten nefret etti, İslam’a küfretti.

Atatürk'e ayyaş diyenler kendi hatalarını hiç görmedi, kendilerine hiç dokundurmadılar.

Halife ve Osmanlı bağımlıları, yere göğe sığdıramadıkları Atatürk'ün bazı silah arkadaşlarını ve Halifelerin, cumhuriyet tarihindeki oy verdikleri muhafazakar liderlerin, içki sofrasına oturduklarını hiç dillendirmediler.

Peki bu oyunun kurucusu, senaryo yazarı, sahneye koyan ve takipçisi ve zevkle seyredeni kimdi, kimlerdi?

Tabii ki SİYONİZİM…